Ιάπωνες επιστήμονες δημιούργησαν ένα πολύ λεπτό φιλμ που επικαλύπτει τα δόντια και τα εμποδίζει να σαπίσουν ή τα κάνει να φαίνονται λευκότερα. Πρόκειται για ένα σκληρό και ταυτόχρονα πολύ εύκαμπτο υλικό από υδροξυαπατίτη, ο οποίος αποτελεί το βασικό συστατικό της αδαμαντίνης (σμάλτου), δηλαδή του εξωτερικού προστατευτικού στρώματος των δοντιών.
Όπως δήλωσε ο καθηγητής Σιγκέκι Χόντσου της Σχολής Βιολογικά Προσανατολισμένης Επιστήμης και Τεχνολογίας του πανεπιστημίου Κίνκι στη δυτική Ιαπωνία, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, «είναι το πρώτο εύκαμπτο φύλο απατίτη στον κόσμο, το οποίο ελπίζουμε να χρησιμοποιήσουμε για την προστασία των δοντιών ή για την αποκατάσταση της κατεστραμμένης αδαμαντίνης. Οι οδοντίατροι θεωρούσαν κάτι τέτοιο απλώς ένα όνειρο, όμως εμείς στοχεύουμε στη δημιουργία τεχνητής αδαμαντίνης».
Το φιλμ του υλικού έχει πάχος μόλις 0,004 χιλιοστά και η δημιουργία του επιτυγχάνεται με την στόχευση μίας ακτίνας λέιζερ πάνω σε συμπιεσμένα τεμάχια υδροξυαπατίτη σε συνθήκες κενού, έτσι ώστε να εξάγονται τα επιμέρους σωματίδια του υλικού. Αυτά, στη συνέχεια, πέφτουν μέσα σε άλατα και θερμαίνονται προκειμένου να κρυσταλλοποιηθούν. Το παραγόμενο φιλμ απλώνεται πάνω σε ένα φίλτρο από χαρτί και αποξηραίνεται, ώσπου είναι πλέον αρκετά σκληρό και έτοιμο να χρησιμοποιηθεί από τους οδοντίατρους.
Σύμφωνα με τους ιάπωνες επιστήμονες, μόλις το υλικό τοποθετηθεί πάνω στα δόντια, γίνεται αμέσως αόρατο. Ένα πρόβλημα πάντως είναι ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, το φιλμ χρειάζεται σχεδόν μια μέρα για να προσκολληθεί γερά πάνω στην επιφάνεια του δοντιού.
Αν και είναι διαφανές, είναι δυνατό να πάρει λευκό χρώμα, ώστε να χρησιμοποιηθεί και για τη βελτίωση της εμφάνισης των δοντιών, πέρα από την προστασία τους. Το φιλμ μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε δόντι ξεχωριστά.
Οι ερευνητές ήδη κάνουν πειράματα με βγαλμένα ανθρώπινα δόντια και σύντομα θα κάνουν δοκιμές σε ζώα, ενώ ο καθηγητής Χόντσου παραδέχτηκε ότι δοκιμάζει το υλικό και στα δικά του δόντια.
Εκτιμάται ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον πέντε χρόνια εωσότου το φιλμ του νέου υλικού χρησιμοποιηθεί από τους οδοντίατρους ως τεχνητή αδαμαντίνη, αλλά απλώς για τη λεύκανση των δοντιών η αξιοποίησή του θα μπορούσε να γίνει νωρίτερα, μετά από μια τριετία περίπου.
