Η μόνη που δέχθηκε απόλυτα ψύχραιμα τα γεγονότα στην Κύπρο από τα ξημερώματα του μοιραίου Σαββάτου ήταν η γιαγιά μου…
Χήρα σε βαθιά γεράματα και υπό τη δαμόκλειο σπάθη του Αλτσχάιμερ, ως προς τα σενάρια του ποσοστού του κουρέματος των καταθέσεων σχολίασε ότι στη ζωή της είδε δύο φορές τα λεφτά της να χάνονται.
Τελείως…
Οι υπόλοιποι, φίλοι, συγγενείς, γνωστοί που είχαμε βρει εκεί επί μακρόν ένα ασφαλές κι επικερδές καταφύγιο για τις αποταμιεύσεις μας, παρακολουθούσαμε εμβρόντητοι ειδήσεις ενώ καταφεύγαμε σε αναλύσεις και υποθέσεις, λαμβάνοντας υπόψιν από γεωπολιτικούς παράγοντες και ενεργειακά αποθέματα, μέχρι το ΑΕΠ των χωρών μελών, τη διπλωματική δινότητα και τον αμφιλεγόμενο ρόλο των υπερδυνάμεων του πλανήτη. Φυσιολογική μεν αντίδραση όμως, τόσο μάταιη.
Ο γιος μου, 6 ετών, αφουγκραζόμενος την αναστάτωση που επήλθε, ρώτησε σχετικά και φρόντισα να του εξηγήσω όσο πιο απλά μπορούσα:
…Πες ότι είσαι πολύ πλούσιος και παραγωγικός και κάποιος σου χρωστάει. Διαδίδεται ότι δανείζεις κι έρχεται κι άλλος να δανειστεί. Μετά κι άλλος κι άλλος. Και ύστερα ο πρώτος δεν τα βγάζει πέρα και ξαναζητάει κι εσύ του ξαναδίνεις. Βάζεις όμως κι έναν ξάδερφο να τον παρακολουθεί να μην κάνει σπατάλες. Στη συνέχεια, ο μικρότερος σε ηλικία και μέγεθος από τους οφειλέτες σου φαίνεται να μην επιβιώνει. Τότε, αντί να του δανείσεις λίγα ακόμη που χρειάζεται για να τα καταφέρει, όπως λέει, όχι μόνο του αρνείσαι, αλλά στέλνεις άλλο ξάδερφο, πιο δυνατό, του ρίχνεις κι ένα χέρι ξύλο και τον γυρίζεις με τον τρόπο σου σε πολύ πρώιμο σημείο. Ο κακομοίρης αυτός δε σε ρωτάει, γιατί ντρέπεται, αλλά εσύ ξέρεις ότι αντέδρασες έτσι γιατί αν τον …εξυπηρετούσες, οι επόμενοι που θα σου έρχονταν για επιπλέον δανεικά, θα ήταν και μεγαλύτεροι και με σοβαρότερο πρόβλημα. Κι έτσι στο τέλος δεν θα σου έφταναν ούτε τα λεφτά, ούτε η δύναμη και θα έπρεπε κι εσύ να δανειστείς…
Με αυτά κι εκείνα ο Ανδρέας κοιμήθηκε ενώ οι υπόλοιποι λίγο ως πολύ χάσαμε τον ύπνο μας…
Όσο νωρίς κι αν είναι, κι αν έχουμε ακόμα πολλά να δούμε και να ζήσουμε, από την ιστορία μέχρι τώρα ήδη εξάγονται συμπεράσματα. Το βασικό για την πλατιά μάζα είναι ότι πλέον ο καθένας στο εξής θα βρίσκεται άμεσα και απότομα προ των ευθυνών του και των συνεπειών των πράξεων και επιλογών του.
Δεν νοείται αποταμίευση με τη μορφή που τη γνωρίζαμε. Τα πάντα είναι επένδυση και καλείται ο καθένας, από τον οικονομικό διευθυντή του επενδυτικού fund μέχρι τον αγρότη, να λαμβάνει μόνος του τα μέτρα του και να ενημερώνεται από πραγματικά αρμόδιους γιατί η ευθύνη και το αποτέλεσμα μένει στον ίδιο και τελικά ειδικοί και μη κινδυνεύουμε να βρεθούμε στον αέρα. Έχει και τράπεζες στην Κύπρο που τη γλύτωσαν φτηνά με το σχήμα που φαίνεται να παγιώνεται, γιατί οι διοικήσεις τους κοιτούσαν τη δουλειά τους και δεν σπεκουλάριζαν πάνω στη χρεοκοπία της Ελλάδας, αλλά κανείς δεν θα πρέπει να εφησυχάζει.
Το σίριαλ είναι στην αρχή ακόμα και κατά το Σεπτέμβρη θα περίμενα και την ελληνική εκδοχή του.
Μέχρι τότε ψυχραιμία..
