Βλέποντας τη ζωή με θετικό τρόπο, δίνουμε με την στάση μας την δυνατότητα στα παιδιά μας, να δουν το μέλλον τους
να διαγράφεται ευοίωνο. Να ζήσουν δηλαδή σε μια κοινωνία καλύτερη από την δική μας. Ακούγεται ουτοπικό;
Κι όμως, αυτός είναι ο λόγος που εμείς οι …λιγοστοί “ενδιαφερόμενοι” γονείς, βρισκόμαστε σε μια τόσο σοβαρή και υπεύθυνη θέση.. στην Ένωση των Συλλόγων όλων των σχολειών του Δήμου μας. Στηρίζοντας τους κατά τόπους Συλλόγους στο τόσο δύσκολο έργο τους! Απολογιστικά θα θυμίσω πως μέχρις στιγμής δεν έχουμε καταφέρει και πολλά πράγματα…
Η παιδεία διαλύεται, η κοινωνία αποξενώνεται και οι εντάσεις οξύνονται. Τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για την αποκαθήλωση της παιδείας και του κοινωνικού κράτους , μεταξύ άλλων είναι τα εξής: Η ανάλγητη στάση των πολιτικών μας. Η διάρρηξη των κοινωνικών δεσμών. Η πλήρης ανικανότητα των πολιτικών στελεχών να ενώσουν την κοινωνία. Αντίθετα και με στόχο την αποξένωση και τον κατακερματισμό της κοινωνίας των πολιτών, βραβεύουν τους διάφορους κομματικούς ακτιβιστές, με θέσεις κλειδιά στην κρατική μηχανή. Αποτέλεσμα όλων αυτών των συντονισμένων ενεργειών είναι το σπάσιμο της συνοχής των κοινωνικών εταίρων και η παράλληλη ανάπτυξη ακραίων και περιθωριοποιημένων ομάδων, που δρούν καταγγελτικά και πολλές φορές βίαια, με σκοπό να προσελκύσουν ευρύτερα λαϊκά στρώματα, που αισθάνονται –και είναι- αδικημένα. Τελικό αποτέλεσμα!..
Ένας φαύλος κύκλος αντιπαράθεσης –καταγγελιών-όξυνσης και πολλαπλασιασμού των προβλημάτων. Ενώ η κοινωνία διψάει για δημιουργικές λύσεις και έχει ανάγκη σύμπνοιας και εξομάλυνσης, αυτοί …περί άλλων τυρβάζουν! Όλοι μας έχουμε την ανάγκη ενός ήρεμου και πολιτισμένου περιβάλλοντος, αν θέλουμε να δούμε την κοινωνία του αύριο ευτυχισμένη και δημιουργική!
Θέλουμε να πάμε μπροστά; Πρέπει να το οραματισθούμε τώρα και ξεχνώντας το άρρωστο παρελθόν και τις πρακτικές του , να δράσουμε έγκαιρα. Άλλοι σχεδίασαν το μοίρασμα της πίτας , έχοντας στο μυαλό τους αποκλειστικά τα δικά τους συμφέροντα. Εμείς δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα από τα κηρύγματα διχόνοιας των ‘μεγάλων’. Είμαστε μικροί, με μικρά παιδιά που κοιτώντας μας, προσβλέπουν σε ένα υγιές μέλλον! Ας συνθέσουμε λοιπόν τις αντικρουόμενες απόψεις και ας αφήσουμε αυτούς που θέλουν να εκτεθούν στην κοινωνία , να το κάνουν!
Ας τους καλέσουμε να μας πείσουν για το δίκιο τους…
Στο τέλος της ημέρας η κοινωνία των ενεργών πολιτών, θα διαλέξει την καλύτερη λύση για το μέλλον της, αντικειμενικά και δίκαια. Εμείς όμως θα έχουμε κάνει το καθήκον μας. Θα έχουμε μείνει ενωμένοι και θα έχουμε παράλληλα κερδίσει την εκτίμηση των παιδιών μας. Αυτά χρειάζονται περισσότερο από όλους, ένα ειρηνικό περιβάλλον, σύμπνοια και αγάπη. Ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης μιας νέας υγιούς κοινωνίας.
Εν κατακλέιδι, δεν συνεργούμε στην χρήση για άλλους σκοπούς του φρουρίου της τελευταίας μας ελπίδας, του σχολειού, του ανατροφείου της νέας γενιάς. Αυτής που τώρα έντρομα παρακολουθεί τον ορρυμαγδό της οικονομικής κρίσης από την μια και τα προειδοποιητικά πυρά εναντίον του θεσμού της παιδείας από την άλλη!
Εμείς οι ελέυθερα σκεπτόμενοι ενεργοί πολίτες δεν θα αφήσουμε τα παιδιά μας στην ομηρεία εγκληματικών πρακτικών.
Θα ενώσουμε τους γονείς σε ένα κοινό όραμα. Την μεταμόρφωση της παιδείας, από ένα συνεχές κυνήγι ανέφικτων στόχων σε μια ευχάριστη και δημιουργική επτάωρη εργασία.
Για μια Παιδεία που δεν θα γεμίζει άδεια μυαλά, αλλά θα ανοίγει νέους ορίζοντες! Είναι επείγον να γίνει αυτό τώρα, που όσο εμείς ασχολούμαστε με τις ‘καθ’ημάς ‘ τεχνητές οξύνσεις, η οικονομική και πνευματική ζωή του τόπου, αποφασίζεται στα σαλόνια του Δ.Ν.Τ…. Χωρίς εμάς!