Θεωρείται ως μια διάνοια της επιστήμης της πληροφορικής. Στο πρόσφατο συνέδριο της SEFI* στη Θεσσαλονίκη τιμήθηκε με το μετάλλιο Leonardo da Vinci. Ηδη, από το 2007, μαζί με τους συνεργάτες του Έντμουντ Κλάρκ και τον Έρνεστ Άλλεν Έμερσον, έχει τιμηθεί με το διεθνές βραβείο Α.Μ.Turing** για τις εργασίες τους στον έλεγχο μοντέλων (Model Checking), που αξιοποιείται πλέον από τις ΙΒΜ, Intel, Microsoft, Google και την Airbus!Ονομάζεται Ιωσήφ (Σήφης) Σηφάκης. Εργάζεται για το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας, είναι διευθυντής έρευνας στο CNRS και ιδρυτής του εργαστηρίου Verimag στη Γκρενόμπλ
…και είναι ο επιστήμονας από τον οποίο η διεθνής επιστημονική κοινότητα αναμένει την τελειοποίηση των Ενσωματωμένων Συστημάτων που θα επιτρέψουν «Το Διαδίκτυο Αντικειμένων», το «Νέο Ιντερνετ», ενδεχομένως και τη σύγκλιση νανοτεχνολογίας, πληροφορικής, γνωσιολογίας ηλεκτρονικής και μοριακής βιολογίας, «ώστε να πετύχουμε τη βελτίωση των επιδόσεων του ανθρώπου συνδυάζοντας τεχνητή και φυσική νοημοσύνη»!
Τι είναι το Model Checking
«Η αρχική ιδέα ήταν να βρούμε έναν τρόπο που θα μας επιτρέπει να φτιάξουμε συστήματα ασφαλή, που δεν κάνουν λάθη όταν δουλεύουν. Συστήματα όχι για τον προσωπικό υπολογιστή αλλά για συσκευές διαφόρων ειδών, μεγάλες, όπως τα αεροπλάνα, ή μικρές, όπως τα κινητά τηλέφωνα ή οι αισθητήρες. Το ζητούμενο είναι να φτιάξουμε ασφαλή συστήματα, σε μια εμπειρική επιστήμη.
Εξ ου και το όνομα, model checking: δηλαδή μια μέθοδος επαλήθευσης που συνίστανται στην ανάπτυξη ενός μοντέλου στο οποίο μπορούμε να εξετάσουμε τις λειτουργικές προδιαγραφές (operational requirements) και να αποφασίσουμε αν το μοντέλο τις ικανοποιεί, ικανοποιεί τις ανάγκες μας.
Όταν το προτείναμε το 1981, υπήρχαν ορισμένα προβλήματα, καθώς για να γίνει η ανάλυση του μοντέλου υπήρχε πρόβλημα πολυπλοκότητας. Θα χρειαζόταν αιώνες για να εξετάσουμε όλες τις δυνατές καταστάσεις. Οπότε αναπτύξαμε τις τεχνικές που εν τέλει προτείναμε, βρήκαμε θεωρίες που μας επιτρέπουν να αναλύσουμε. Η κατάσταση των συστημάτων καθορίζει πως συμπεριφέρεται το σύστημα αμέσως μετά. Είναι η μνήμη, το παρελθόν του. Και μπορεί να έχει μεγάλο αριθμό καταστάσεων.
Ένα παράδειγμα: στον προσωπικό υπολογιστή, υπάρχει η πιθανότητα αν πατήσεις 5 τυχαία πλήκτρα και το ποντίκι μαζί, ο υπολογιστής να κολλήσει και να πρέπει να κάνεις επανέναρξη. Υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες καταστάσεις, που δεν ελέγχονται. Εμείς κατορθώσαμε, βρήκαμε μέθοδο για τον έλεγχο σε συστήματα μέτριας και μεσαίας πολυπλοκότητας. Η intel χρησιμοποιεί αυτή την τεχνολογία για τους επεξεργαστές της, σε κάθε επεξεργαστή χωριστά – στους πολλαπλούς είναι δύσκολος ο έλεγχος».
