7 Νοεμβρίου 1978: Οι πόρτες στο ισόγειο ενός σπιτιού στο χωριό Κωσταλέξι (Κωσταλέξης) ανοίγουν και μια ομάδα αστυνομικών και δημοσιογράφων έρχονται αντιμέτωποι με ένα θέαμα που μέσω φωτογραφιών θα κάνει τον γύρο του κόσμου.Η 47χρονη Ελένη Καρυώτη αντικρίζει τον ήλιο μετά από 29 ολόκληρα χρόνια εγκλεισμού της σ’ ένα μικρό δωμάτιο, λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω απ’ την Λαμία.
Η φρικτή ιστορία της ξεκινά από τα χρόνια του εμφυλίου πολέμου. Στο μυαλό της χαράζονται οι αποτρόπαιες εικόνες βασανισμών και εκτελέσεων που λάμβαναν χώρα στην πλατεία του χωριού. Η έφηβη τότε Ελένη, γόνος εθνικόφρονης οικογένειας, έκανε κάτι που στην μικρή και κλειστή κοινωνία του χωριού φάνταζε ως έγκλημα. Δημιούργησε ερωτική σχέση (ή φημολογήτω ότι δημιούργησε) με τον δάσκαλο του χωριού, ο οποίος συν τοις άλλοις φερόταν να είχε προσχωρήσει στις τάξεις των κομμουνιστών ανταρτών.
Η γονείς της και τα 3 αδέλφια της, μπροστά σ’ αυτήν την ντροπή, αποφασίζουν να δράσουν άμεσα κι αποφασιστικά. Φυλακίζουν την Ελένη στο ισόγειο δωμάτιο του σπιτιού κι από ‘κείνη την στιγμή ουσιαστικά την διαγράφουν από την οικογένεια. Η μεταχείριση που είχε έκτοτε και για τα επόμενα 29 χρόνια, ήταν χειρότερη κι απ’ αυτή ενός σκυλιού. Το μοναδικό της ρούχο ήταν μια κουβέρτα, ενώ έτρωγε, αφόδευε και κοιμόταν στο ίδιο μέρος.Το πιο λυπηρό ήταν πως πολλοί κάτοικοι του χωριού, αν όχι όλοι, γνώριζαν τι συνέβαινε. Κανείς όμως, ακόμα κι όταν πέρασαν τα χρόνια, δεν τόλμησε να κάνει έστω και μια ανώνυμη καταγγελία.
Η ιστορία που αποκαλύφθηκε από τους δημοσιογράφους πήρε γρήγορα μεγάλες διαστάσεις.Ουσιαστικά κατηγορήθηκε όλο το χωριό, ότι αν και γνώριζε για τον εγκλεισμό δεν έκανε τίποτα για να λυτρώσει την κοπέλα.Το Κωσταλέξι έγινε συνώνυμο με τη μιζέρια, την αθλιότητα και την απάνθρωπη συμπεριφορά.
Όταν άνοιξε η πόρτα, βρέθηκαν όλοι αντιμέτωπη με μια τρομαγμένη γυναίκα, χωρίς ρούχα, τυλιγμένη με μια κουβέρτα. Έβγαζε άναρθρες κραυγές, καθώς τόσα χρόνια δεν είχε κάποιον να μιλήσει κι έχασε το χάρισμα του λόγου. Μπορούσε μόνο να ψελίσει μερικές δεκάδες λέξεις.Ο 29χρονος εγκλεισμός της, της άφησε εμφανή ψυχολογικά προβλήματα.
Η Ελένη Καρυώτη νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο Λαμίας. Εκεί, όπως λέγεται, έγραψε σ’ ένα κομμάτι χαρτί το όνομα του ανθρώπου που αγαπούσε. Έγραψε το όνομα του δασκάλου.Τα αδέλφια της οδηγήθηκαν στην δικαιοσύνη, όπου και αθωώθηκαν.
Οι γιατροί αποφάσισαν την μεταφορά της σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Λίγα χρόνια αργότερα, η Ελένη Καρυώτη εξαφανίζεται κι έκτοτε αγνοείται η τύχη της.
Αναρωτιέμαι αν ο συντάκτης γνωρίζει το έγινε στο Κωσταλέξι, ή τουλάχιστον που βρίσκεται… Έκανε τουλάχιστον τον κόπο να ψάξει στο διαδίκυτο να βρει πληροφορίες για την υπόθεση “Κωσταλέξι” πριν γράψει οτιδήποτε, ή δεν έδωσε σημασία, αφού το θέμα “πουλάει”? Άλλωστε, τι αξία έχει η ΑΛΗΘΕΙΑ συγκρινόμενη με την ΠΡΟΒΟΛΗ, τα ΚΛΙΚ, τις ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ και το ΧΡΗΜΑ?
Η αλήθεια προϋποθέτει πνευματική ωριμότητα. Σε υποχρεώνει να σκεφτείς, να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα και να αναζητήσεις τις δικές σου ευθύνες γι’ αυτήν. Και ποιος έχει σήμερα διάθεση να βάλει το μυαλό του να δουλέψει, ν’ ασχοληθεί με πράγματα, που διαταράσσουν την μακαριότητά του; Και πλέον γιατί να σκεφτόμαστε όταν έχουμε τους “δημοσιογράφους” και κάθε λογής “ειδικούς” να το κάνουν για εμάς;
Όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται να μάθει τι ακριβώς έγινε στο Κωσταλέξι, πριν από 35 τόσα χρόνια, καθώς και τον βρώμικο ρόλο σημαντικής μερίδας των δημοσιογράφων, γνωστών και αγνώστων, ας κάνει τον κόπο να ρίξει μια ματιά στον σύνδεσμο http://kostalexi.net/eleni.html
Δείτε επίσης και το βίντεο της εξαιρετικής ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ εκπομπής του έγκριτου δημοσιογράφου Χρήστου Βασιλόπουλου, «Η ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ», με κεντρικό προσκεκλημένο και αυτόπτη μάρτυρα, τον επίσης έγκριτο δημοσιογράφο Γιώργο Οικονομέα, ο οποίος, το 1978, είχε ασχοληθεί με την υπόθεση, ως ο αρμόδιος ρεπόρτερ της εφημερίδας “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”. Παρουσιάσθηκαν μαρτυρίες από καταξιωμένους γιατρούς που την εξέτασαν, καθώς και από συγγενείς, συμμαθητές της Ελένης και κατοίκους του χωριού.
Πριν λοιπόν αποφασίσετε για το τι είναι αλήθεια και τι ψέματα, ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ!