Οι γενικές εκλογές στην Ινδία είναι η μεγαλύτερη εκλογική διαδικασία στον κόσμο, στη διάρκεια της οποίας ( έξι εβδομάδες ! ) θα κληθούν να ψηφίσουν πάνω από 800 εκατομμύρια άνθρωποι σε μια χώρα με συνολικό πληθυσμό 1.23 δισεκατομμύρια ψυχές. Το εκλογικό σώμα θα εκλέξει τα 543 μέλη του νέου κοινοβουλίου, το οποίο στη συνέχεια θα αναδείξει τον επόμενο πρωθυπουργό της αχανούς χώρας. Το CNN συγκέντρωσε 11 στοιχεία που πρέπει να γνωρίζουμε για την ινδική ψηφοφορία:
1. Μια διαδικασία… μαμούθ
Η εκλογική διαδικασία θα διεξαχθεί σε εννέα φάσεις έως τις 12 Μαΐου, ώστε τα περίπου 815 εκατομμύρια των Ινδών ψηφοφόρων να μπορέσουν να προσέλθουν στις κάλπες στα 930.000 εκλογικά τμήματα της χώρας. Ο αριθμός του εκλογικού σώματος ανέβηκε κατά 100 εκατομμύρια σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του 2009, όπου είχαν ψηφίσει συνολικά 713 εκατομμύρια άνθρωποι. Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στις 16 Μαΐου.
2. Ινδία, μια οικονομία σε ύφεση
Με το χαμηλότερο ρυθμό της τελευταίας δεκαετίας αναπτύσσεται σήμερα η οικονομία της Ινδίας, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η κυβέρνηση του Νέου Δελχί. Από εκεί που πριν μια δεκαετία η ινδική ανάπτυξη είχε ανέβει στο 8-10%, καταφέρνοντας να συγκριθεί μέχρι και με την αντίστοιχη της Κίνας, πλέον η ινδική οικονομία βρίσκεται σε φάση επιβράδυνσης του ρυθμού ανάπτυξής της. Το 2012 το ινδικό ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 5%, ενώ το τελευταίο τρίμηνο (Ιανουαρίου-Μαρτίου) το ποσοστό (υπολογισμένο σε ετήσια βάση) έπεσε στο 4,8%. Η κάμψη που παρατηρείται την τελευταία διετία αποδίδεται τόσο στο φρενάρισμα του βιομηχανικού κλάδου και του κλάδου των υπηρεσιών στη χώρα, όσο και στην πτώση των άμεσων ξένων επενδύσεων προς την Ινδία.
3. Ο «τυφώνας» Μόντι
Ο Ναρέντρα Μόντι, ο υποψήφιος του εθνικιστικού κόμματος Μπαρατίγια Τζανάτα (BJP) για την πρωθυπουργία κυριάρχησε στη μακρά προεκλογική εκστρατεία βάζοντας στο επίκεντρο του προγράμματος του την οικονομική ανάπτυξη και την εύρυθμη λειτουργία των κρατικών δομών και θεσμών. Επίσης, υπόσχεται ότι θα αναβιώσει ένα πρόγραμμα κατασκευής έργων ύψους 800 δισ. ευρώ, ότι θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα βοηθήσει τη φιλόδοξη, αναδυόμενη μεσαία τάξη. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το BJP αναμένεται να κερδίσει τις περισσότερες έδρες στο κοινοβούλιο, ενώ είναι μάλλον απίθανο να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία και να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
4. Ο αμφιλεγόμενος Μόντι
Πέραν από την αδιαμφισβήτητη δημοφιλία του, ο Μόντι οποίος υπήρξε επί τρεις θητείες πρωθυπουργός του κρατιδίου Γκουτζαράτ και ο ρόλος του θεωρείται μέχρι σήμερα εξαιρετικά σκιώδης όσον αφορά στις σοβαρές θρησκευτικές ταραχές του 2002, όταν μουσουλμάνοι του Γκουτζαράτ πυρπόλησαν ένα τρένο με ινδουιστές προσκυνητές. Σε αντίποινα, ινδουιστές οργάνωσαν κυνήγι μουσουλμάνων σκοτώνοντας πάνω από 1.000 άτομα. Για τα γεγονότα αυτά καταδικάστηκε πέρσι ένας υπουργός της τότε κυβέρνησης Μόντι, ενώ το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ αρνήθηκε να εκχωρήσει το 2005 βίζα στον Μόντι λόγω της υποτιθέμενης ανάμειξης του ή υποκίνησης από τον ίδιο των σφαγών των ισλαμιστών.
5. Η κυβερνητική κρίση
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις οι ψηφοφόροι αναμένεται να τιμωρήσουν το κυβερνών Κόμμα του Κογκρέσου -η πιο παλιά παράταξη της Ινδίας- του Ραχούλ Γκάντι για μια σειρά από λόγους, όπως την αναιμική ανάπτυξη της χώρας, τον επίμονο πληθωρισμό (ο δείκτης τιμών χονδρικής διαμορφώθηκε στο 6,16% από 7,52% τον Νοέμβριο του 2013) και την δίνη σκανδάλων διαφθοράς στην οποία έχουν εμπλακεί πολλά κυβερνητικά στελέχη.
6. Η οικογενειοκρατία καλά κρατεί
Ο Γκάντι, γιος και εγγονός τριών πρωθυπουργών (κι εγγονός της Ίντιρα Γκάντι) περιγράφεται από τους πολιτικούς αναλυτές ως «αποστασιοποιημένος από το λαό» και «παραχαϊδεμένος» λόγω της καταγωγής του χωρίς να διαθέτει εκείνα τα προσόντα ώστε να οδηγήσει ασφαλώς τη χώρα στον 21ο αιώνα. Ο πολιτικός νεποτισμός, ωστόσο, είναι ένα συχνό φαινόμενο στην Ινδία, καθώς σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, πάνω από το 30% των μελών του κοινοβουλίου της χώρας κατάγονται από πολιτικές δυναστείες.
7. Βουλευτές με σκιώδες παρελθόν
Τρεις στους δέκα βουλευτές αντιμετωπίζουν κατηγορίες για αξιόποινες πράξεις -ένα ποσοστό εξαιρετικά κι ανησυχητικά υψηλό. Επίσης, το 20% των υποψηφίων στις εκλογές έχουν κατηγορηθεί για κάποια εγκληματική ενέργεια. Πολλοί ινδοί πολιτικοί συχνά χρηματίζουν ή δωροδοκούν ψηφοφόρους με χρήματα ή ακόμα και αλκοόλ προκειμένου να εξασφαλίσουν την ψήφο τους.
8. Νέοι και Ιντερνετ οι ρυθμιστές της διαδικασίας
Οι Ινδοί που θα ψηφίσουν για πρώτη φορά φέτος ανέρχονται στο 10% του εκλογικού σώματος, σε μια χώρα όπου το 65% του πληθυσμού της (πάνω από 800 εκατομμύρια άνθρωποι) είναι νέοι κάτω των 35 ετών. Για το λόγο αυτό, οι υποψήφιοι «έριξαν» πολλά χρήματα στην προεκλογική τους εκστρατεία με κυριότερο εργαλείο το διαδίκτυο και τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Twitter και το Facebook που έχουν μεγάλη απήχηση στους νέους ψηφοφόρους.
9. Το ανερχόμενο Κόμμα του Απλού Ανθρώπου
Στις περσινές τοπικές εκλογές για το Κοινοβούλιο στο Νέο Δελχί, το Κόμμα του Απλού Ανθρώπου (Ααμ Αάντμι) ήλθε δεύτερο με 28 έδρες (επί συνόλου 70), εκμεταλλευόμενο τη δυσαρέσκεια του λαού απέναντι στην εκτεταμένη διαφθορά υπό την πρωθυπουργία του Μανμοχάν Σινγκ. Ο ηγέτης του κόμματος, Αρβιντ Κεζριουάλ, ένας πρώην εφοριακός και ακτιβιστής κατά της διαφθοράς, εκθρόνισε την εδώ και 15 χρόνια πρωθυπουργό της ινδικής πρωτεύουσας Σεϊλά Ντίκσιτ καταλαμβάνοντας την θέση της. Ωστόσο, παραιτήθηκε μετά από μόλις 49 ημέρες στο πρωθυπουργικά θώκο, αποτυγχάνοντας να υλοποιήσει τις προεκλογικές του θέσεις. «Παρά την απήχηση που διαθέτει κυρίως στους νέους ψηφοφόρους, το κόμμα δεν δείχνει ακόμη ικανό να μεταλλαχθεί από ένα απλό κίνημα διαμαρτυρίας σε μια μεγάλη και ισχυρή κυβερνητική δύναμη», σημειώνει ο πολιτικός αναλυτής του CNN, Πίτερ Μπέργκεν.
10. Ο ρόλος των γυναικών ψηφοφόρων
Οι Ινδές ανέρχονται στο 48.5% του εκλογικού σώματος, αλλά έχουν μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής στη διαδικασία σε σχέση με τους άντρες. Η κύρια ανησυχία τους είναι ο πληθωρισμός -που επηρεάζει το νοικοκυριό τους, αλλά και η ασφάλεια στους δρόμους, αφού στην χώρα είναι πολύ συχνή η βία εναντίον των γυναικών.
11. Η κομβική σημασία των περιφερειακών κομμάτων
Κανένα κόμμα δεν έχει καταφέρει να κερδίσει, από το 1989 μέχρι σήμερα, την απόλυτη πλειοψηφία μετά από μια εκλογική διαδικασία στην Ινδία και αυτό είναι κάτι που μάλλον δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε φέτος. Αυτό σημαίνει πως τα περιφερειακά κόμματα θα έχουν έναν σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια που θα κάνει το πρώτο κόμμα να συγκροτήσει κυβερνητικό συνασπισμό. Περιφερειακές παρατάξεις ηγούνται των πέντε μεγαλύτερων ινδικών κρατιδίων: της Ουτάρ Πραντές, του Μπιχάρ, της Δυτικής Βεγγάλης, του Ταμίλ Ναντού και της Οντίσα. Όλες μαζί καταλαμβάνουν παραπάνω από 200 έδρες στο 543 εδρών ομοσπονδιακό κοινοβούλιο.
