«Ο πρίγκηπας και διάδοχος του θρόνου ζήτησε να παίζει ο ύμνος της Ρεάλ Μαδρίτης την ώρα που θα μπαίνει στο μαγαζί», λέει ένας άντρας ντυμένος στα λευκά, σε ένα άλλον επίσης ντυμένο στα λευκά. Ο δεύτερος κάνει νόημα και αμέσως τρέχει ένας τρίτος τύπος -ναι ξέρω καμία έκπληξη- ντυμένος στα λευκά, του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί και ο νεοφερμένος τρέχει σφαίρα μέσα. Περίπου 15 δευτερόλεπτα αργότερα, εμφανίζονται πέντε Άραβες. Ένας στη μέση και τέσσερις γύρω του. Αυτός στη μέση χαμογελάει ελαφρά, την ώρα που ακούγονται οι πρώτες μελωδίες του ύμνου της “Βασίλισσας” της Ευρώπης, Ρεάλ Μαδρίτης, αγαπημένης ομάδας των γαλαζοαίματων παγκοσμίως.
Εντάξει, εμμονές και αγάπες έχουν όλοι. Από τον ταπεινό άνθρωπο έως τον πιο πλούσιο. Αλλά όταν μιλάμε για ζάμπλουτους τύπους που τα λεφτά τους ξεπερνάνε το μπλε του Αιγαίου, η διαφορά ανάμεσα σε ένα λογικό αίτημα, τον παραλογισμό και την επίδειξη, είναι δυσδιάκριτη. Έτσι με έπιασε χθες μια διαστροφή να αναζητήσω τις παράλογες ιστορίες των Κροίσων εν μέσω του περιβόητου ελληνικού θέρους. Που θα έβρισκα τις ιστορίες; Απλό. Από γκαρσόνια, μετρ, καμαριέρες, ρεσεψιονίστες. Άρχισα αμέσως τα τηλέφωνα.
Και να σου μπροστά μου μια 64χρονη πολυεκατομμυριούχος Ιταλογαλλίδα, η οποία λατρεύει τις δροσιστικές ιδιότητες της σαμπάνιας Armand De Brignac αντί νερού, με αποτέλεσμα να βγαίνει πολλές φορές από τα ρούχα της; Η συγκεκριμένη ένοικος βίλας σε πανάκριβο ξενοδοχείο κυκλοφορούσε γυμνή, με τους υπαλλήλους, μου λέει η Ηλίας, να τρέχουν συνεχώς από πίσω της και να της πετούν πετσέτες και οτιδήποτε άλλο ύφασμα υπήρχε μπροστά τους. Τα πραγματικά προβλήματα για αυτούς άρχισαν όμως, όταν τους ζήτησε να της κάνουν μασάζ με δονητή, από ομοφυλόφιλα κορίτσια. Ευτυχώς, το πρόβλημα λύθηκε όταν επιστρατεύθηκαν επαγγελματίες. Και δεν εννοώ μασέζ, αλλά πόρνες.
Τα ελληνικά νησιά αποτελούν τις πέντε τελευταίες δεκαετίες προορισμό σκανδαλωδώς πλούσιων ανθρώπων. Ναι αυτοί που παλιά μοίραζαν ρολόγια. Τώρα, τα ρολόγια έχουν αντικατασταθεί από smartphones και tablets, που κουβαλάνε μαζί τους και τα δωρίζουν σε όσους τους εξυπηρετούν και κάνουν τη διαμονή τους ευκολότερη και πιο ευχάριστη.
Τι γίνεται όμως όταν οι πολυεκατομμυριούχοι δεν τυγχάνουν της αναγνώρισης; Ο 32χρονος Στέλιος μου διηγείται μια χαρακτηριστική ιστορία. «Άραβας πρίγκηπας κάνει τη βόλτα του στην αγορά γνωστού νησιού και μπαίνει σε κοσμηματοπωλείο. Ζητά από τον υπάλληλο να του δείξει ένα ρολόι, Vacheron Constantin, ήταν, νομίζω. Εκείνος, απαντά “είναι πολύ ακριβά για εσάς”, με απαξιωτικό ύφος. Ο Έλληνας που συνοδεύει τον πρίγκηπα, του το εξηγεί. Εκείνος παραμένοντας ψύχραιμος ζητά να του τυλίξουν τρία. Το ίδιο βράδυ, ο πωλητής βρίσκεται στο ίδιο μαγαζί με τον πρίγκηπα. Όταν ο κροίσος αντιλαμβάνεται την παρουσία του αυθάδη υπαλλήλου, ζητά να τον “πετάξουν” έξω, πληρώνοντας έξτρα περίπου τρεις χιλιάδες ευρώ. Πράγματι έτσι συνέβη».
Φυσικά, υπάρχουν και οι ρομαντικοί. Όπως ένας πελάτης ξενοδοχείου που είχε ζητήσει να συνοδεύεται το πρωινό στο κρεβάτι μαζί με 105 κατακόκκινα τριαντάφυλλα για τη σύντροφό του. Μιλώντας με τη Δανάη υπάλληλο σε ξενοδοχείο γνωστού τουριστικού προορισμού, που μου εξιστορεί την ιστορία, αποδεικνύεται πως ο γιος του πασίγνωστου επιχειρηματία είχε κερατώσει τη σύντροφό του και μέσω των συνολικά 735 κατακόκκινων πρωινών τριανταφύλλων επιζητούσε την συγχώρεση.
Στην ίδια κατηγορία, αυτή του ρομαντισμού, ανήκει και η ιστορία που μου διηγείται ο Γιάννης, 34 ετών. «Πριν από λίγα χρόνια γόνος βαθύπλουτης οικογένειας, που είναι gay αλλά η οικογένειά του δεν έπρεπε να το μάθει με κανένα τρόπο, βρίσκεται στο νησί με το αμόρε του. Η συνοδεία που τον ακολουθεί είναι μεγάλη, αλλά ένα βράδυ το θέλει για τον ίδιο και τον αγαπημένο του. Έτσι, κλείνει ολόκληρο εστιατόριο, αποκλειστικά για εκείνον. Όλο το προσωπικό ήταν στη θέση του, για να εξυπηρετήσει το ζευγάρι», μου λέει ο Γιάννης, ενώ όταν τον ρωτάω πόσα πλήρωσε, μου απαντά εντελώς φυσιολογικά: «Είχαν συμφωνήσει να πληρώσει τον τζίρο που θα έκανε σε μια κανονική του βραδιά. Δηλαδή 50.000 ευρώ, περίπου».
Ένας άλλος πρίγκηπας, από το μεγάλο το σόι των Αράβων γαλαζοαίματων, μετά το μεσημεριανό, συνήθιζε να αθλείται; Πώς; Σύμφωνα με τον Στέλιο, «ζητούσε 10 ποτήρια βότκα με χυμό βύσσινο, και έστηνε με αυτά μια πυραμίδα. Ένας της συνοδείας του έδινε ένα μπαλάκι του πίνγκ πονγκ και μαζί με την παρέα του, προσπαθούσε να βάλει το μπαλάκι μέσα στο ποτήρι, από απόσταση πέντε -περίπου- μέτρων. Όποιος το κατάφερνε, έπινε το ποτό. Νικητής ήταν εκείνος που θα έβαζε τα πιο πολλά μέσα. Ή μέσα του, πάρ’ το όπως θες».
Βέβαια, η ζωή δεν είναι πάντα χαβαλές, ακόμη και εάν μιλάμε για βαθύπλουτους. Και πιο ειδικά, όταν μιλάμε για συζύγους βαθύπλουτων. «Μια Ιταλίδα πήρε τηλέφωνο για να κλείσει τραπέζι. Θα ήταν μαζί με τη μητέρα της και την κόρη της», μου λέει ο Γιάννης. «Μας είπε πώς ήθελε τέσσερα διαφορετικά πιάτα μακαρόνια. Ζήτησε ρητώς να είναι βρασμένα 6 λεπτά και απαιτούσε να σερβιριστούν τα πιάτα τη στιγμή που θα καθόταν στο τραπέζι. Έτσι κι έγινε, οι μακαρονάδες έφτασαν τη στιγμή που μόλις είχε καθίσει στην καρέκλα, αλλά εκείνη τις επέστρεψε, λέγοντας πως έχουν βραστεί για 7 λεπτά, αντί για 6. Ζήτησε, λοιπόν, άλλες μακαρονάδες. Σύμφωνα με την κυρία και οι επόμενες μακαρονάδες που έφτασαν στο τραπέζι δεν είχαν βραστεί για 6 λεπτά, αλλά για λιγότερο. Και κάπως έτσι, πλήρωσε τους έσπρεσο που ήπιαν και έφυγε έξαλλη από το εστιατόριο».
Βέβαια, υπάρχουν και οι ευγενείς. Όπως για παράδειγμα ένας Ιταλός, που δραστηριοποιείται στο χώρο της παγκόσμιας μόδας και ζητούσε να μην δίνουν το τραπέζι του σε άλλον πελάτη, ακόμη και 4 ώρες πριν το ραντεβού του. «Μπορεί να έκανε την κράτηση για τις 21:00, αλλά πολλές φορές ερχόταν στις 19:00. Βέβαια, αυτό το πλήρωνε», μου λέει ο Νίκος, 36 ετών, που έχει μεγάλη εμπορία από «υψηλούς πελάτες». Πώς υπολόγιζε δηλαδή αυτές τις επιπλέον τέσσερις ώρες, ρωτάω και η απάντηση είναι απλή και ανήκει στον Νίκο. «Άφηνε επιπλέον 300 ευρώ. Οι λογαριασμοί που έκανε δεν έπεφταν ποτέ κάτω από τα 1000 ευρώ. Και πάντα άφηνε 300 ευρώ παραπάνω από αυτό που έγραφε».
