Ρομαντικό, ουτοπικό ή βλακώδες, είμαι και θα είμαι εναντίον του επαγγελματικού αθλητισμού. Ως εκ τούτου, συνειδητά δεν έχω άποψη για την κατασκευή του γηπέδου της ΑΕΚ στη Ν. Φιλαδέλφεια. Παρακολουθώ ωστόσο τις ειδήσεις, τις τοποθετήσεις και τις αντεγκλήσεις, τις εξελίξεις και τις ρήξεις σχετικά με το ζήτημα. Κάποια υποκρισία διακρίνεται σε όλες τις… κύριες τάσεις. Και υπερβολές. Ίδιον του Έλληνα. Και μέχρι ενός σημείου υποφερτό.
Δεν υποφέρεται όμως η συνειδητοποίηση ότι το γήπεδο έχει γίνει τοπικά η …νέα Μεγάλη Ιδέα! Με όλα τα συμπαρομαρτούντα που είχαν πάντα στον τόπο μας οι Μεγάλες Ιδέες:
Αποπροσανατολισμός των πολιτών από τα άμεσα και ουσιαστικότερα προβλήματα, δημαγωγία, καπηλεία, πολιτική ασέλγεια και τελικά η δολερή διχόνοια ! Ένας νέος Διχασμός στην πόλη όπου οι περισσότεροι είμαστε απόγονοι των θυμάτων του Εθνικού Διχασμού, του εξαμβλωματικού γιου της βεβηλωμένης Μεγάλης Ιδέας!
Ο Έλληνας, γράφει με πίκρα ένας στοχαστής, νιώθει χωρίς το μίσος μισός…
Πολεμικές κραυγές θυμίζουν κάποια σχόλια στα τοπικά ιστολόγια σχετικά με το…γηπεδικό.
Σχόλια πολιτών που δεν είχαν ποτέ πριν σχολιάσει κάποιο άλλο γεγονός ή τοποθέτηση…
Η νέα Δημοτική αρχή, πριν καλά καλά αναλάβει τα καθήκοντά της, έχει γίνει πανελληνίως για άλλους κόκκινο πανί και για άλλους κόκκινη παντιέρα.
Όσοι τολμούν να αρθρώσουν λέξη υπέρ του γηπέδου είναι ασυζητητί ανεγκέφαλοι οπαδοί, εγκάθετοι του Μελισσανίδη, φερέφωνα του κεφαλαίου και… πράκτορες της Νέας Τάξης.
Όσοι, απ’ την άλλη, διατυπώνουν επιφυλάξεις για την κατασκευή της «Αγια-Σοφιάς » είναι, ασφαλώς, στρουγκαίοι, θολοκουλτουριάρηδες, αναρχοκομμούνια και…οικοταλιμπάν!
Όπως ακριβώς το 1915, όσοι πολίτες ήταν υπέρ της εισόδου της χώρας στον πόλεμο ήταν επικίνδυνοι, αργυρώνητοι και… πράκτορες της Αντάντ, ενώ όσοι ήταν υπέρ της ουδετερότητας ήταν δοσίλογοι στη Γερμανία του Κάιζερ, αυλοκόλακες και τσανακογλείφτες του βασιλιά !
Αβάσταχτα βαριά ιστορία κουβαλάει το όνομα « Αγία Σοφία ». Ιστορικά επιβεβαιωμένο όμως και το « Διαίρει και βασίλευε »…
Την ώρα που εδώ «σκοτωνόμαστε» για το γήπεδο, στην Κρήτη ένας άνθρωπος σκοτώθηκε στο γήπεδο! Το ποδόσφαιρο είναι χαρά ,όχι χάρος ! Το ποδόσφαιρο, ο αθλητισμός γενικά, είναι έκφραση και ένταση της ζωής. Αλλά για να το χαρείς πρέπει πρώτα να έχεις ζωή. Να έχεις δουλειά, αξιοπρέπεια, όνειρα, αξίες, ιδανικά…
Θλιβερή η εικόνα των μαθητών σε σχολείο της Ν. Χαλκηδόνας, όταν κατά τον αγιασμό υποδέχτηκαν το Δήμαρχο με την ιαχή : « Γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια !» Θλιβερή, όχι γιατί θα έπρεπε να υποδεχτούν το Δήμαρχο με κολακείες. Κάθε άλλο! Αλλά γιατί θα περίμενε κανείς σήμερα να εκφράσουν δυναμικά, ακόμη και με επαναστατική ορμή, άλλου είδους αιτήματα σε ένα νέο και νεαρό εκπρόσωπο της εξουσίας ! Όλα τα άλλα προβλήματα της πόλης , της εκπαίδευσης, της χώρας είναι για τα παιδιά μας λυμένα; Πού πήγε η …αγανάκτηση ; Αλίμονο, αν διοχετεύσαμε όλη την εφηβική παραφορά, όλη τη διάθεση για ανατροπή, όλες τις προσδοκίες για το αύριο μόνο σε ένα τέτοιο όραμα ! Αλίμονο, αν παραμορφώσαμε και στριμώξαμε όλες τις σιωπηλές κραυγές των νέων μόνο σε ένα τέτοιο σύνθημα !
Και, άντε, και έγινε το γήπεδο !
Και μετά το γήπεδο τι, παιδιά;
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα Fx-news (ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2014)
