Σε μια μοναδική εμπειρία για μικρούς και μεγάλους εξελίχθηκε η χειμερινή εκδρομή του ΣΟΝΦ στις 14-16 Νοέμβρη στα βουνά της Φθιώτιδας και της Ευρυτανίας. Επαφή με τη φύση, περιήγηση, σκάκι και άφθονο κέφι ήταν τα συστατικά που εξασφάλισαν την επιτυχία του «chess trekking» όπως χαρακτηριστικά ονομάστηκε η εκδρομή.
Την Παρασκευή 14 Νοέμβρη φτάσαμε στο Δασικό Χωριό «Λιβαδάκι» -όπου και μείναμε – στη Μεγάλη Κάψη, στην ανατολική πλευρά του Βελουχιού. Ένα πανέμορφο μέρος, πραγματικό χωριό από αυτόνομα ξύλινα σπιτάκια μέσα στο δάσος, το οποίο διαχειρίζεται και επιμελείται με πολύ μεράκι ο Βασίλης που φρόντισε να μη μας λείψει τίποτα.
Η πρώτη μέρα πέρασε με την τακτοποίηση, λίγο μπλιτς, σύντομη ανάλυση της 5ης παρτίδας μεταξύ Ανάντ και Κάρλσεν για το παγκόσμιο πρωτάθλημα που έληξε ισόπαλη, δείπνο και χαλάρωση δίπλα στο τζάκι.
Στο Σάββατο το πρωί είχαμε μια όμορφη κοντινή πεζοπορική εξόρμηση μέχρι τη Μεγάλη Κάψη, εξερεύνηση στο δάσος με συλλογή κάστανων και μανιταριών που ενθουσίασε ιδιαίτερα τα παιδιά.
Το μεσημέρι κατέφθασαν οι επισκέψεις μας. Ένα γκρουπ από το Σκακιστικό Όμιλο Καρπενησίου, ο οποίος με μεγάλη προθυμία ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση και ομόρφυνε ακόμη περισσότερο την εκδρομή μας. Οι σκακιέρες στήθηκαν, οι νεαροί παίκτες πήραν τις θέσεις τους, δώσανε τα χέρια, τα ρολόγια πατήθηκαν και ξεκίνησε ο φιλικός αγώνας των παιδικών μας ομάδων στα περίπου 1000 μέτρα υψόμετρο! Μη ρωτήσετε για το αποτέλεσμα, κανείς δεν κράταγε σκορ. Τα χαρούμενα πρόσωπα των παιδιών ήταν ο καλύτερος απολογισμός.
Παράλληλα στη γιγαντοοθόνη ο προβολέας αναμετάδιδε ζωντανά τον 6ο αγώνα Κάρλσεν – Ανάντ όπου επικράτησε ο παγκόσμιος πρωταθλητής.
Στη συνέχεια η ομάδα των κοριτσιών – Ντίνα, Ελένη, Μαρίνα και Κωνσταντίνα- μας παρουσίασαν δύο ευρηματικά δρώμενα – θεατροποιημένα μαθήματα σκάκι: «ο Σάκης Σκάκης και ο παππούς Μάτ Λεγκάλ» και «ο καλικάντζαρος και ο καθρέπτης», που καταχειροκροτήθηκαν από μικρούς και μεγάλους. Η βραδιά έκλεισε με προβολή της ταινίας «Αναζητώντας τον Μπόμπι Φίσερ».
Την Κυριακή ξεκινήσαμε με τα πόδια μέχρι το Σαλέ Λελούδα. Η πυκνή ομίχλη δε μας επέτρεψε να θαυμάσουμε τη θέα που έχει μέχρι την Εύβοια.
Ενώ οι περισσότεροι μεγάλοι πίναμε καφέ και παίζαμε μπλιτς τα παιδιά ξεφάντωναν στο τραμπολίνο που υπάρχει στο ξέφωτο του Σαλέ.
Επιστροφή πίσω και πήραμε τα αμάξια για το Μαυρίλο. Στο Μαυρίλο την περίοδο 1700 -1914 λειτούργησαν μπαρουτόμυλοι. Μάλιστα ήταν το μοναδικό μέρος παραγωγής μπαρούτης σε Ρούμελη, Ήπειρο καθ Θεσσαλία και λέγεται ότι από την «μαύρη ύλη» πήρε τα όνομά του. Επισκευθήκαμε τον ανακαινισμένο μπαρουτόμυλο στην είσοδο του χωριού, γευματίσαμε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής αφήνοντας τα άλλα αξιοθέατα του χωριού (το νερόμυλο που λειτουργεί, το λαογραφικό μουσείο) για την επόμενη εξόρμησή μας – που σίγουρα θα ακολουθήσει.
Αποχαιρετίσαμε το Δασικό Χωριό και το Βασίλη Μίτσιου, την Βασιλική Λάππα και τα παιδιά από το ΣΟ Καρπενησίου και τα βουνά της Ευρυτανίας με την υπόσχεση να επιστρέψουμε!
