Μπορεί ο εν αναμονή πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως πρόεδρος δεκαπενταμελούς συμβουλίου στην σημερινή εποχή όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.
Τα παιδιά που εκλέγονται είναι εντελώς ανεκπαίδευτα για το θεσμικό τους ρόλο.
Της Άννας Σιδηροπούλου – Βρανά (κατοίκου-γονέα, Νέας Φιλαδέλφειας)
Μετέχουν ενεργά σε δημοκρατικές διαδικασίες που τους παρέχει η πολιτεία και με την ασχετοσύνη που διαθέτουν, για την διαδικασία των οργάνων που εκπροσωπούν βγάζουν πολλές φορές συμπεριφορές που αντανακλούν εν αγνοία τους, σε φυτώριο του Γ΄Ράιχ κι όχι σε μέλη εκλεγμένων μαθητικών συμβουλίων. Οι αποφάσεις των καταλήψεων παίρνονται «στο πόδι», μη μετέχοντας οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Α και Β ΄γυμνασίου. Μετέπειτα, ανακοινώνουν στον Διευθυντή ότι την Δευτέρα θα έχουμε κατάληψη και από το ξημέρωμα της ίδιας μέρας αλυσοδένουν το κτίριο.
Έτσι απλά…… γίνονται οι καταλήψεις σχολείων, και σημειωτέον τα βράδια οι καταληψίες κοιμούνται στο κρεβατάκι τους.
Τώρα που μπήκε και το facebook στην ζωή μας θα αντικατασταθεί και το συντονιστικό των κινητοποιήσεων. Το δεκαπενταμελές δεν λειτουργεί.
Δεν υπάρχουν ενημερώσεις προς τους μαθητές για τις κινητοποιήσεις, δεν αναπτύσσεται κανένας διάλογος ώστε να ακουστούν όλες οι απόψεις των μαθητών , δεν διοργανώνονται γενικές συνελεύσεις με ψηφίσματα και αιτήματα προς διεκπεραιώση, και γενικώς δεν λειτουργεί τίποτα παρά μόνο το facebook και η διάθεση να χαθούν διδακτικές ώρες για να πλημμυρίσουν οι καφετέριες της πόλης.
Το τραγελαφικό είναι ότι όλα γίνονται ενώπιον των γονέων και εκπαιδευτικών οι οποίοι παρακολουθούν το αμπαρωμένο με αλυσίδες σχολείο αντιδρώντας ελάχιστα εκτός από ορισμένες εξαιρέσεις.
Βέβαιως, είναι αντιληπτό ότι τα παιδιά δεν ευθύνονται άμεσα για τις ενέργειες τους. Το βαρύ φορτίο της ευθύνης το φέρουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί και ιδίως ο Διευθυντής ο οποίος θα πρέπει να είναι και ο θεματοφύλακας της σωστής λειτουργίας των δεκαπενταμελών.
Είναι λυπηρό να βλέπεις δεκατριάχρονα κλεισμένα πίσω από τα κάγκελα να ειρωνεύονται, να χλευάζουν και να χαιρετούν ναζιστικά επιδεικνύοντας δύναμη και πολιτική εξουσία.
Είναι θλιβερό να βλέπεις, αλυσοδεμένους κάδους σκουπιδιών στην κεντρική πόρτα του σχολείου, ως οδοφράγματα, προσβάλλοντας με την παρουσία τους την αξία του σχολείου όχι μόνο ως κτιρίου αλλά και ως θεσμού.
Είναι απογοητευτικό να προσπαθείς να πείσεις τους «μπροστάρηδες» της κατάληψης να πραγματοποιήσουν συνέλευση όλων των μαθητών στο προαύλιο του σχολείου και όταν αυτό γίνει και το αποτέλεσμα της κατάληψης είναι ναι στην συνέχιση της, να αποχωρούν και αυτοί οι μαθητές που ψήφισαν ναι με προορισμό τις καφετέριες της πόλης και το Jumbo της περιοχής.
Ας αναλογιστούμε όλοι μας γονείς, και εκπαιδευτικοί για ποια δημοκρατία λοιπόν συζητάμε και ποιους μελλοντικούς πολίτες θέλουμε να διαμορφώσουμε. Θέλουμε σκεφτόμενους με κρίση και άποψη ή πρόβατα που θα κατευθύνονται από το διαδίκτυο και όχι μόνο!!!!!
