Ένα θέμα που σοκάρει και μας κάνει να νιώθουμε ντροπή φέρνει στην επιφάνεια το BBC με σχετικό του δημοσίευμα. Αφορά στο Κέντρο Περίθαλψης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες των Λεχαινών και το γεγονός ότι 65 παιδιά με νοητική στέρηση κρατούνται πολλές ώρες της ημέρας κλεισμένα σε ξύλινα κλουβιά.
Η πρακτική αυτή παρατηρείται διαρκώς τα τελευταία 5 χρόνια: τίποτα δεν έχει αλλάξει και λύση δεν φαίνεται να υπάρχει.
Η πρόεδρος του Κέντρου, Τζίνα Τσουκαλά, μιλώντας στο Mega, υποστήριξε ότι τα κλουβιά υπάρχουν για να προστατεύουν τα παιδιά από τραυματισμό, καθώς υπάρχει έλλειψη προσωπικού που θα μπορούσε να τα προσέχει.
Μιλώντας στο BBC υπό καθεστώς ανωνυμίας, νοσηλεύτρια που εργάστηκε εκεί τονίζει: “Τα κλουβιά κατασκευάστηκαν για την ασφάλεια των παιδιών που φιλοξενούνται στο κέντρο, καθώς το προσωπικό δεν επαρκεί”.
Το δημοσίευμα του BBC προσθέτει ότι υπάρχει μόνο μία νοσοκόμα και ένας βοηθός για περισσότερα από 20 άτομα ανά όροφο.
Επίσης, στο κέντρο δεν υπάρχει κανένας μόνιμος γιατρός.
“Αν κάποιο από τα παιδιά χρειαστεί να πάει σε νοσοκομείο, το συνοδεύει μία από τις νοσοκόμες. Και πίσω με τα υπόλοιπα παιδιά μένει μόνο… ο Θεός για να τα βοηθήσει”, λέει η νοσοκόμα.
Και συνεχίζει σοκάροντας:
“Παλέψαμε για να κατασκευαστούν αυτά τα κρεβάτια, ώστε να έχουν τα παιδιά περισσότερη ελευθερία. Πριν την κατασκευή των κλουβιών, τα παιδιά, ήταν μόνιμα δεμένα με τα χέρια και τα πόδια τους στα κρεβάτια τους. Όπως και να’ χει, τώρα τα έχουν συνηθίσει και τους αρέσουν”.
Η κ. Τσουκαλά, η οποία δεν έχει πληρωθεί για σχεδόν ένα χρόνο, επισημαίνει στο BBC ότι “δεν πρέπει να υπάρχουν κλουβιά, ωστόσο θα ήταν αδύνατο να λειτουργεί το κέντρο χωρίς αυτά, με τόσο λίγο προσωπικό”.
Και υποστηρίζει:
“Ορισμένα από τα παιδιά έχουν αυτοκαταστροφικές τάσεις. Έτσι με τη συμβουλή του γιατρού πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα ξύλινα χωρίσματα. Αλλά τα παιδιά εξακολουθούν να είναι ελεύθερα, να επικοινωνούν και σε κάποιο βαθμό να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους”.
“Περισσότερα από δύο στα τρία παιδιά έχουν εγκαταληφθεί από τις οικογένειες τους. Δεν έχουμε χρόνο για να τους παρέχουμε την απαραίτητη συναισθηματική υποστήριξη ούτε να τους δίνουμε την ατομική φροντίδα που χρειάζονται”, προσθέτει.
Η υπόθεση του συγκεκριμένου κέντρου στα Λεχαινά είχαν έρθει στη δημοσιότητα πριν από πέντε χρόνια, όταν ευρωπαίοι φοιτητές προσέφεραν εκεί εθελοντική εργασία.
Έχοντας ζήσει από κοντά τη θλιβερή κατάσταση, απέστειλαν επιστολές σε πολιτικούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Ακολούθησε παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, που συνέταξε έκθεση, σύμφωνα με την οποία “οποιεσδήποτε πρακτικές έχουν να κάνουν με μακροχρόνιους περιορισμούς είναι σαφώς παράνομες και είναι σε αντίθεση με την υποχρέωση για σεβασμό και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”.
Όπως προκύπτει, τίποτα δεν άλλαξε…
