1927. Στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας (Ποδονίφτης τότε) πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή. Οι υποδομές τα πρώτα χρόνια ήταν ανύπαρκτες και δεν υπήρχε σχολική μονάδα για τα παιδιά των προσφύγων. Στην περιοχή ζούσε η οικογένεια του Κωνσταντινουπολίτη Αγησίλαου Σπαθάρη. Οικογένεια αρκετά ευκατάστατη οικονομικά.
Ο Αγησίλαος Σπαθάρης ο οποίος βοήθησε με όλες του τις δυνάμεις τους πρόσφυγες που 
εγκαταστάθηκαν στη περιοχή, δώρισε οικόπεδο ιδιοκτησίας του και χρηματοδότησε τις πρώτες πρόχειρες εγκαταστάσεις του σχολείου (ξύλινο λυόμενο). Τη δωρεά την αφιέρωσε στη μνήμη της εκλιπόντος συζύγου του και το σχολείο ονομάστηκε “Σχολή Νέας Φιλαδέλφειας Αικατερίνης Αγησιλάου Σπαθάρη“.
1950. Το ξύλινο κτήριο δίνει τη θέση του στο σχολείο που όλοι γνωρίσαμε.
1999. Ο μεγάλος σεισμός της Αθήνας προκάλεσε μεγάλες ζημιές στο κτήριο του σχολείου. Οι αίθουσες αρχικά μεταφέρθηκαν σε λυόμενα στη περίβολο του σχολείου.
Μετά από ελαφριές δομικές εργασίες το κυρίως κτήριο λειτούργησε για μικρό χρονικό διάστημα έως ότου κριθεί οριστικά ακατάλληλο και να εκκενωθεί.
22.02.2016. Τέλος ιστορίας και ξεκίνημα καινούργιας.
Η Ιστορία που ξεκίνησε στο ξύλινο λυόμενο τότε Δημοτικό σχολείο Ποδονίφτη, εν έτει 1927, τελείωσε με την κατεδάφιση του παλαιού σχολείου στις 22 Φεβρουαρίου 2016.
Το καινούργιο σχολείο που ξεκίνησε ήδη η διαδικασία (με την κατεδάφιση) κατασκευής του, θα είναι οκτατάξιο σε σχήμα «Π», με κάποια στοιχεία που θα θυμίζουν λίγο το «ιστορικό» και αναμένεται να παραδοθεί το 2017.
