Ο κύριος Σπύρος Πολιτάκης μας έστειλε το παρακάτω άρθρο-γνώμη του για δημοσίευση:
“ΤΟ ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥΡΙΖΑ
Μία ακόμη είδηση που αφορά το παρόν και το μέλλον της χώρας , αποσιωπήθηκε από το μηχανισμό διαμόρφωσης της κοινής γνώμης , τα συστημικά ΜΜΕ .
Αφορά μια έκθεση που δημοσίευσε το ΔΝΤ στις 23 Μαΐου , μια μόλις μέρα πριν το κρίσιμο για την Ελλάδα eurogroup , και αναφερόταν στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Η έκθεση αυτή λοιπόν εκτιμά ότι:
Το κούρεμα μέρους του δημόσιου χρέους της Ελλάδας είναι απολύτως απαραίτητο ,γιατί ακόμη και αν επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν συμφωνηθεί με τους Ευρωπαίους, δηλαδή ιδιωτικοποιήσεις και πολυετή πρωτογενή πλεονάσματα , στο τέλος του 2060 αυτό θα αντιστοιχεί στο 140% του ΑΕΠ. Ενδεικτικά αναφέρεται ο χαρακτηρισμός: “ κούρεμα άνευ όρων “.
Άμεση ήταν η αντίδραση της πολιτικής ηγεσίας του τόπου . Σε συνεννόηση με τον ΠτΔ απέστειλαν από κοινού διάβημα στους θεσμούς, διαμαρτυρόμενοι έντονα, γιατί επτά συναπτά έτη εφαρμόζουν τυφλά τις οδηγίες τους , οδηγώντας-χωρίς να το θέλουν- στην εξαθλίωση , όλο και μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας ,τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
Αποφασίστηκαν από κοινού με εργατικά συνδικάτα ,παραγωγικούς φορείς και κομματικές οργανώσεις , μεγάλες συγκεντρώσεις με ένα και μόνο αίτημα: ΜΑΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΑΤΕ , ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΠΙΣΩ .
Καιρός όμως να σοβαρευτούμε. Τι κομίζει το ΔΝΤ μέσω αυτής της έκθεσης;
Έρχεται ο ένας από τους τρείς θεσμούς , που ανέλαβαν με το αζημίωτο τη σωτηρία της χώρας , και σου δηλώνει με κυνισμό ,ότι η λύση εξόδου από την κρίση που σου υποδείκνυε όλα αυτά τα χρόνια ,δεν πρόκειται να πετύχει το στόχο της!!!
(Αξίζει να λάβουμε υπ’ όψη ότι δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει ανάλογη δήλωση . Θυμηθείτε τον λάθος πολλαπλασιαστή πριν από δύο χρόνια).
Και αντί να ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από όλους εκείνους που τάχα νοιάζονται για τον ελληνικό λαό και το μέλλον της χώρας, δεν κινείται φύλλο .
- Αφού τα ΜΜΕ δεν αναπαράγουν την είδηση , τότε αυτή δεν υπάρχει.
- Η κυβέρνηση που έχει παραδώσει γη και ύδωρ στους Γερμανούς , δεν τολμάει ν’ αρθρώσει λέξη.
- Τα κόμματα του κοινοβουλίου κωφεύουν.
- Το ΚΚΕ πιστεύει ότι είναι άλλη μια παγίδα του καπιταλισμού.
- Οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες σίγουροι και αλαζόνες αδιαφορούν.
- Όσο για το ποίμνιο, ακόμη και όσοι ενημερώθηκαν , είναι βέβαιοι ότι δε μπορεί να γίνει τίποτα.
Κι όμως το ΔΝΤ δηλώνει απερίφραστα κάτι που μέχρι τώρα παρουσιαζόταν ως αδύνατο. Ότι το χρέος μπορεί να διαγραφεί. Ανατρέπει πλήρως την επιχειρηματολογία του συνόλου των πολιτικών που ανέλαβαν μετά το 2009 ,αλλά και των διεθνών οργανισμών, που έλεγαν ότι με κάθε κόστος, πρέπει να ξεχρεώνεις στο διηνεκές . Έστω κι αν χρειαστεί να δανείζεσαι γι αυτό , να ξεπουλήσεις ιδιωτική και δημόσια περιουσία, να θυσιάσεις όλα τα δικαιώματά σου ,να δεις τα παιδιά σου να μεταναστεύουν , ν’ απαρνηθείς την εθνική σου κυριαρχία, να μην αποφασίζεις εσύ για τη χώρα σου .
Ταυτόχρονα , παρέχει ένα νομικοπολιτικό επιχείρημα πανίσχυρο για τον επαναπροσδιορισμό των πλαισίων που μπορεί να κινηθεί ένα κυρίαρχο κράτος , μια κυβέρνηση που πραγματικά υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον.
Για πρώτη φορά ίσως στη σύγχρονη ιστορία ο δανειστής-τοκογλύφος σου λέει κυνικά και ξεδιάντροπα : παρόλο ότι με ξεχρεώνεις με τη σάρκα και το αίμα σου , δεν υπάρχει περίπτωση να γλυτώσεις .
Και όμως δεν ασχολείται κανείς , κανείς απολύτως δε «σηκώνει» το θέμα.
Δεν περνά από τη σκέψη κανενός το εξής απλό :Τότε γιατί να συνεχίσουμε να πληρώνουμε;;
Αυτή ακριβώς είναι η μεγαλύτερη συμφορά που μπορεί να πλήξει ένα έθνος . Η ψυχική αποδοχή της σκλαβιάς και της υποτέλειας , που συμπυκνώνεται σε μία και μόνη φράση: δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα .Είναι ταυτόχρονα και η μεγαλύτερη προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ στους εντολείς του , γι αυτό ο κύριος Τσίπρας είναι και θα παραμείνει το αγαπημένο παιδί των Ευρωπαίων.
Αυτοπροσδιορίστηκε ως ο αποκλειστικός εκφραστής της ελπίδας , με μοναδικό σκοπό να την ξεπουλήσει και να την ενταφιάσει οριστικά και αμετάκλητα . Μεθοδικά και με σχέδιο έπεισε όσους τον πίστεψαν , ότι είναι μάταιο να προσδοκούν κάτι περισσότερο από μια απλή διαχείριση της ήττας . Ξεπερνώντας κάθε ηθικό φραγμό αλλά και κάθε όριο δημαγωγίας , αυτός και οι συνεργάτες του , εισήγαγαν το δόγμα : «ψηφίζουμε καταστροφικά μέτρα για την ελληνική κοινωνία , αλλά το κάνουμε με πόνο ψυχής» .
Πως αλλιώς θα τολμούσε ο «γύπας» δανειστής να σου πει κατάμουτρα την αλήθεια , αν δεν ήταν απόλυτα βέβαιος ότι δε θ’ αντιδράσεις;
Το ΔΝΤ ,παίζοντας το παιγνίδι των ΗΠΑ , πιέζει τους Γερμανούς ν ’αποδεχτούν λύσεις και συμβιβασμούς σχετικά με την περίφημη αμερικανοευρωπαϊκή συμφωνία (TTIP).Και νιώθοντας απολύτως ασφαλές , τολμάει να χρησιμοποιήσει ακόμη και το χαρτί του ελληνικού χρέους. Γιατί γνωρίζει καλά ότι ο Έλληνας , είναι όπως ο καταδικασμένος σε θάνατο, που για κάποιο λόγο , ενώ βρίσκεται ξαφνικά οπλισμένος , δεν έχει το σθένος να υπερασπισθεί τον εαυτό του.
Τιμά άραγε αυτή η εικόνα όσους αγωνίστηκαν σε καιρούς πολέμου αλλά και ειρήνης, για να ζήσουμε ελεύθεροι και κυρίαρχοι στον τόπο μας ; Ποιόν κώδικα αρχών και αξιών θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές, όταν χωρίς ν ’ανοίξει ρουθούνι, χωρίς να πέσει ντουφεκιά , χωρίς να δοθεί ούτε μία μάχη , αποδεχόμαστε οικειοθελώς τη μετατροπή της χώρας σε δουλοπαροικία χρέους, σε οικόπεδο ξένης ιδιοκτησίας , με πολίτες αναξιοπρεπείς χωρίς δικαιώματα;”
