Δεν έφτανε που τα επενδυτικά κεφάλαια αποστρέφονται την Ελλάδα, που η αποστράγγιση των “μυαλών” – το περίφημο brain drain – γιγαντώνεται με εκατοντάδες χιλιάδες επιστήμονες να αναζητούν αλλού την “τύχη” τους, τώρα πρωταγωνιστούμε και σε ένα ακόμη θλιβερό… κατόρθωμα… Καθώς στα προηγούμενα προστέθηκε και η “αποεπένδυση” στη Γνώση.
Η εκπαίδευση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Ο ΣΥΡΙΖΑ τα κατάφερε. Κατάφερε παρά τους πανηγυρισμούς του για στήριξη του κοινωνικού κράτους και την Παιδεία, παρά τους λεονταρισμούς του κ. Φίλη (τον θυμάστε αλήθεια;) να αποχαυνώσει εντελώς τα παιδιά. Έπιασε τόπο η προσπάθεια για διωγμό της αριστείας, έπιασε τόπο η αποσάρθρωση της δημόσιας εκπαίδευσης και οι επιθέσεις στην ιδιωτική. Όχι πως πριν το σύστημα παιδείας ήταν τέλειο. Κάθε άλλο. Αλλοίμονο… Και κακό ήταν και υποχρηματοδοτούμενο (τουλάχιστον στις βασικές του βαθμίδες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) ήταν.
Αλλά το 2015 η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει. Η χώρα δεν “επενδύει” στην εκπαίδευση, στη γνώση. Είναι αδυναμία; Είναι αδιαφορία; Είναι άγνοια; Ή μήπως είναι ζητούμενο πλέον το χαμηλό γνωστικό επίπεδο για να μπορεί να ισοπεδώνεται και η κοινωνία; Σε κάθε περίπτωση, τα παιδιά πλέον μένουν ΑΓΡΑΜΜΑΤΑ. Παίρνουν κάτω από τη βάση στο “παγκόσμιο” σχολείο που στόχο έχει να δει την ποιότητα της παιδείας στον ανεπτυγμένο κόσμο…
Και τι μέλλον έχει μία χώρα που δεν έχει παιδεία; Τι αντίληψη έχουν ή θα αποκτήσουν αυτοί οι μελλοντικοί πολίτες ή… ψηφοφόροι; Τι εννοούμε; Ας το κάνουμε περισσότερο κατανοητό. Υπάρχει, προς ενημέρωση όσων ενδεχομένως δεν το γνωρίζουν, το πρόγραμμα PISA (Programme for International Student Assessment) του ΟΟΣΑ. Το οποίο καταγράφει σε όλα τα κράτη – μέλη του την ποιότητα των γνώσεων στα πιο βασικά μαθήματα στην ηλικία των 15 ετών.
Τα ελληνόπουλα λοιπόν πήραν κάτω από τα βάση και στα 3 βασικά “τεστ”. Μάλιστα εκτιμήθηκε ότι ένας Ελληνας μαθητής για να φθάσει στο επίπεδο ενός μαθητή που πηγαίνει σχολείο στη Σιγκαπούρη (πρώτευσαν σε όλα οι μαθητές της) θα πρέπει να πάει σχολείο άλλα 2,5 χρόνια! Πρώτευσαν οι μαθητές όχι μόνο από τη Σιγκαπούρη αλλά και το Χονκγ Κονγκ, την Ιαπωνία, την Φινλανδία και την Ιρλανδία. Η βαθμολογία της Ελλάδας, σε όλα, ήταν πολύ πιο κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο…
Στον τελευταίο διαγωνισμό που αφορά και το 2015 μεταξύ μαθητών από 72 χώρες μετείχαν από ελληνικές πλευράς περίπου 5.500 μαθητές που προέρχονταν από 212 δημόσια και ιδιωτικά σχολεία. Η Ελλάδα βρέθηκε στην φυσική στην 43η θέση, όπως και στα Μαθηματικά (κατείχε την 41η θέση το 2012 και την 39η το 2009), ενώ στην Κατανόηση Κειμένου όπου η επιδείνωση ήταν πολύ μεγαλύτερη βρέθηκε στην 41η θέση από την 31η θέση το 2009…
Προφανώς και ευθύνη για την εικόνα αυτή, δεν φέρει μόνο η σημερινή κυβέρνηση. Το κακό είχε ξεκινήσει νωρίτερα και προφανώς είναι και αποτέλεσμα της κρίσης. Δεν χρειάζεται νομίζω να επαναλάβουμε ότι η κρίση που διέρχεται η χώρα δεν είναι μόνο οικονομική. Δεν είναι μόνο πολιτική. Είναι πρωτίστως κρίση αξιών, κρίση πολιτισμική, κρίση θεσμών. Όλα αυτά επιδρούν δυσμενώς.
Και τα Ελληνόπουλα, που όπως φαίνεται δεν λαμβάνουν από τα σχολεία σήμερα τα απαραίτητα εφόδια γνώσεων, θα κληθούν αύριο μεθαύριο στη διεθνή αγορά εργασίας να ανταγωνιστούν πολύ καλύτερα εκπαιδευμένους ανταγωνιστές. Δυστυχώς η διαρκής επιδείνωση της κατάστασης στον χώρο της Παιδείας, σπρώχνει τα πράγματα προς τα κάτω, προς την ισοπέδωση σε όλο και χαμηλότερες ηλικίες.
Μέχρι τώρα οι νέοι έφευγαν για να βρουν δουλειά, για να σπουδάσουν. Τώρα δηλαδή θα πρέπει ο γονιός να προβληματίζεται για εκτός Ελλάδας λύσεις ακόμη και για τη… δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Τι διάολο; Κανείς δεν θα μείνει σε αυτή τη χώρα; Πόσο βαθιά θα φτάσει η σήψη; Το κακό πρέπει να σταματήσει τώρα. Και θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους ότι η υπόθεση “Παιδεία” είναι ένα πολύ σημαντικό εθνικό θέμα. Δεν μπορεί να είναι χαμηλά στην ατζέντα των προτεραιοτήτων μιας χώρας. Είναι κορυφαίο ζήτημα που συνδέεται άμεσα με το μέλλον της και με τη δυνατότητά της να επιβιώσει. Αν αυτό δεν γίνει κατανοητό, δεν θα μπορούμε να ελπίζουμε σε τίποτα…