Από την ημέρα – μάλλον τη νύχτα- που πρωτοείδα τον Χαμπίμπ, αυθόρμητα τον συνέδεσα με τον μικρό πρίγκιπα του Αντουάν Ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Μπορεί να μην είναι ξανθός αλλά είναι κι αυτός ένα παιδί από τόπο μακρινό, που μαθαίνει τη ζωή με αφορμή τα τριαντάφυλλα!
Τα τριαντάφυλλα, διδάσκει στο μικρό πρίγκιπα η αλεπού, σού μοιάζουν όλα ίδια από μακριά. Μόνο αν πλησιάσεις και γνωρίσεις ένα πραγματικά θα γίνει το δικό σου, μοναδικό τριαντάφυλλο! Έτσι και ο Χαμπίμπ, έχει ξεχωρίσει μέσα στους τόσους γύρω μας μετανάστες βιοπαλαιστές κι έχει ιδιαίτερα αγαπηθεί στην πόλη μας! Έχει το πιο λαμπερό, το πιο ειλικρινές χαμόγελο, που ακτινοβολεί μια ζεστή καρδιά, φωτίζει τις νύχτες και ενώνει ανθρώπους και πατρίδες.
Φωτογραφία-Βίντεο: Βασίλης Βέττος
Τόπος: Baratin – Drink & Dine Home Bar”
Δεκελείας 120, Νέα Φιλαδέλφεια
Είναι ο Habib Molla, 30 χρονών, πλανόδιος ανθοπώλης.
«Μπαίνει ο Χαμπίμπ και ανθίζει το μαγαζί !», αναφώνησε ο Δημήτρης, ο ευγενικός barman του “Baratin”, όπου φιλοξενηθήκαμε για να κουβεντιάσουμε μαζί του.
– Από πού είσαι, Χαμπίμπ; Ποια είναι η ιδιαίτερη πατρίδα σου;
Είμαι από το Μπαγκλαντές. Την πόλη μου τη λένε Madaripur και είναι κοντά στην πρωτεύουσα, την Ντάκα. Έχει ένα μεγάλο ποτάμι, το Arial Khan river, που εκβάλλει στον πολύ πιο μεγάλο ποταμό Μέγκνα. Αυτός καταλήγει στον κόλπο της Βεγγάλης, τον μεγαλύτερο κόλπο της γης. Βρίσκεται ανάμεσα στην Ινδία, το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν.
– Γιατί έφυγες από την πατρίδα σου; Ήρθες με κάποιους δικούς σου ανθρώπους;
Μόνος μου ήρθα. Η ζωή ήταν πάρα πολύ δύσκολη στην πατρίδα μου. Η περιοχή μου φτωχή, το ίδιο και η οικογένειά μου. Είμαστε πέντε αδέλφια και έχουμε χάσει νωρίς τον πατέρα μας. Η μητέρα δε δούλευε. Εμείς έπρεπε να δουλεύουμε αλλά οι δουλειές ήταν πολύ λίγες και δύσκολες εκεί.
– Τι ασχολίες είχες εκεί;
Δούλευα . Έραβα ρούχα.
– Πήγες και σε άλλες χώρες πριν έρθεις στην Ελλάδα; Πόσο καιρό είσαι εδώ;
Πήγα πρώτα στο Dubai. Πέρασα και από το Ιράν και την Τουρκία, στην Άγκυρα. Από εκεί ήρθα πριν δέκα χρόνια στην Ελλάδα. Σε ένα μήνα κλείνουν τα δέκα χρόνια. Πολύ λίγο έμεινα στη Θεσσαλονίκη. Μόνο στην Αθήνα έχω ζήσει πολύ. Μένω στην πλατεία Αμερικής. Με φίλους.
– Δεν είναι πιο δύσκολη η ζωή σου στην Ελλάδα από ότι πριν δέκα χρόνια;
Είναι πιο δύσκολη, ναι. Για όλους. Αλλά εδώ, όπως και στη δική μου χώρα, οι άνθρωποι βοηθούν ο ένας τον άλλο στα προβλήματα όσο μπορούν. Σε αυτό μοιάζουν οι χώρες μας! Άλλωστε εγώ δε θέλω πολλά λεφτά για να περνάω καλά. Θέλω καλούς ανθρώπους και αγάπη.
– Έχεις κάνει φίλους στην Ελλάδα ή έχεις φίλους μόνο συμπατριώτες σου;
Έχω βρει πάρα πολλούς και πάρα πολύ καλούς φίλους Έλληνες! Οι πιο πολλοί είναι εδώ , στη Ν.Φιλαδέλφεια. Ο Κυριάκος ο Μάλλιος με τη Hacienda, που με βοήθησε πολύ από την αρχή, ο Νικόλας ο Κακουλίδης του Pura Vida που είναι αδελφός, τα παιδιά με το B-κουτί και το Baratin, ο Θωμάς που έφυγε στο Βιετνάμ, ο Γιώργος, οι φίλοι στο Barsol και πολλοί άλλοι.
– Δουλεύεις και σε άλλες περιοχές εκτός από τη Νέα Φιλαδέλφεια & Νέα Χαλκηδόνα. Πού κυρίως; Ξεχωρίζεις κάποια περιοχή;
Πηγαίνω και στο Γαλάτσι, στη Λαμπρινή, στην περιοχή της εκκλησίας του Αγίου Ανδρέα. Αλλά τη Φιλαδέλφεια τη νιώθω σα να είναι το χωριό μου. Με αγαπάει πολύ η Φιλαδέλφεια και την αγαπάω ! Ακόμη και ο Δήμαρχος, ο Άρης, με γνωρίζει! Με ξέρουν τουλάχιστον 5.000 άνθρωποι με το όνομά μου! Σίγουρα πιο πολλοί από ότι εσένα !
– Προβλήματα σοβαρά αντιμετώπισες στη Χώρα μας; Τι σε στενοχωρεί περισσότερο;
Με τους ανθρώπους δεν είχα κανένα πρόβλημα. Από την αρχή με βοηθούν. Προβλήματα υπάρχουν μόνο με τις διαδικασίες για τα χαρτιά μας που καθυστερούν…
– Θα ήθελες να γυρίσεις στην πατρίδα σου;
Θέλω να πάω στην πατρίδα μου, για να δω κάποιους δικούς μου αλλά όχι για πάντα. Θέλω να γυρίσω και να ζήσω στην Ελλάδα. Στην πατρίδα δεν έχω πια οικογένεια, γιατί πέθανε και η μητέρα μου. Έχω κι έναν αδελφό στη Γαλλία, αν ήθελα θα μπορούσα να πάω εκεί. Αλλά αγαπάω πολύ την Ελλάδα και τους Έλληνες.
– Τι σου αρέσει στην Ελλάδα;
Είναι ωραία χώρα. Αλλά πιο πολύ μου αρέσουν οι άνθρωποι. Είναι χαρούμενοι άνθρωποι εδώ. Σου ανοίγουν την καρδιά τους. Σε αγαπάνε και στο δείχνουν, ρε φίλε!
-Χαμπίμπ, υπάρχουν κι άλλα παιδιά που πουλάνε λουλούδια στην πόλη και τις γύρω περιοχές. Φαίνεται όμως ότι είσαι ο πιο δημοφιλής. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
Νομίζω, επειδή είμαι χαρούμενος άνθρωπος και δουλεύω με την καρδιά. Δεν πιέζω ποτέ κάποιον να αγοράσει.
– Σου αρέσουν τα λουλούδια ή είναι μόνο μία δουλειά;
Τα λουλούδια είναι σαν τα μωρά! Συμβολίζουν τη φρεσκάδα, την αγάπη και τη χαρά. Τα λουλούδια ταιριάζουν στα πάντα και παντού!
– Είσαι αισιόδοξος άνθρωπος, Χαμπίμπ ;
Είμαι αισιόδοξος. Πιστεύω ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Όταν οι άνθρωποι νοιάζονται ο ένας για τον άλλον και βοηθούν ο ένας τον άλλον στα δύσκολα, όταν δεν κοιτάζουν μόνο το εγώ τους, όταν είναι αληθινή παρέα, τότε ξεπερνιούνται όλα τα προβλήματα.
– Είσαι πολύ νέος. Τι όνειρα κάνεις για το μέλλον ;
Θέλω να έχω καλά χαρτιά, να μπορέσω αργότερα να κάνω μια πιο καλή δουλειά. Θα ήθελα να ανοίξω ένα δικό μου μαγαζί εδώ. Μπορεί με λουλούδια ή και με ρούχα. Και μετά να κάνω οικογένεια. Αυτό που θέλω στη ζωή είναι να περνάμε ήρεμα και καλά με αγαπημένους συγγενείς και φίλους. Δεν χρειάζονται πολλά λεφτά για να περνάμε καλά. Όταν πεθάνουμε δε θα τα πάρουμε μαζί μας. Αυτό που πρέπει να μας νοιάζει όμως δεν είναι μόνο ο εαυτός μας. Για να είμαι χαρούμενος εγώ πρέπει να είναι και οι φίλοι μου χαρούμενοι! Σου είπα, δε θέλω πολλά λεφτά. Μόνο όσα χρειάζεται για να είμαι καλά και να μπορώ και να κερνάω τους φίλους μου…
– Αυτό, ακριβώς αυτό, καλέ μου Χαμπίμπ, το έχει πει σε συνέντευξή του και ο αξέχαστος Νίκος Ξυλούρης ! Πόσο δίκιο έχεις ότι μοιάζουμε…
Υ.Γ. Κι ας κάνω …διαφήμιση, τα όμορφα τριαντάφυλλα του Χαμπίμπ μένουν φρέσκα για πολύ! Θυμίζουν κάτι αγάπες που ξεκινούν ίσως χωρίς μεγάλη προοπτική αλλά κρατάνε μια ζωή…
