Από τον κύριο Αλέξανδρο Ζορμπά, λάβαμε επιστολή-απάντηση, στο σχόλιο που μας είχε αποστείλει ο κυρίος Τάσος Κωνσταντινίδης, με τίτλο «Εθελοντισμός στον Δήμο – Προβληματισμός εξ΄αριστερών & εκ΄δεξιών».
Απ: Συνάδει ο εθελοντισμός με την άσκηση κοινωνικής πολιτικής;
Στα χρόνια των μνημονίωνΣτα χρόνια της κρίσης, στα χρόνια των μνημονίων αναδείχθηκε με τον έσχατο τρόπο η έλλειψη κοινωνικής πολιτικής και προστασίας των αδυνάτων από πλευράς του κράτους.Συμπολίτες μας έχασαν την δουλειά τους, είδαν μέσα σε 7 χρόνια η σύνταξη τους να μειώνεται κατά 70%, συμπολίτες μας έχασαν τον σύντροφο τους και την οικογένεια τους στην ξενιτιά. Συμπολίτες μας υποαμείβονται (πολλοί δε δεν λαμβάνουν ούτε καν αυτά) και πόσοι ακόμα προσπαθούν να επιβιώσουν σε εργασιακές γαλέρες.
2,7 εκατομμύρια συμπολίτες μας ζουν σε απόλυτη ανέχεια. 28,4% του πληθυσμού μας προσπαθεί να ζήσει με εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας.
Το κράτος και η εκάστοτε κυβέρνηση, παντελώς ανέτοιμη να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των μνημονίων άφησε όλους αυτούς τους συμπολίτες μας στην τύχη τους.
Μέσα σε όλα αυτά η υποχρηματοδότηση των Δήμων ανέκοψε όποιο ανάχωμα μπροστά στην ανέχεια υπήρχε, για να αντιμετωπίσει έστω και σε ένα βαθμό τα προβλήματα βιοπορισμού της κοινωνίας.
Το κράτος νομοθετεί σπασμωδικά για να απαλύνει (σε ελάχιστο βαθμό) τα προβλήματα που έχει πλέον η ελληνική κοινωνία.
Έπειτα από πρωτοβουλία του Αντιδημάρχου Κοινωνικής Πολιτικής κ. Κουμαριανού πριν 3 χρόνια ξεκίνησε ο Δήμος Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας μία σειρά από πρωτοβουλίες βοήθειας και ανακούφισης για τους συμπολίτες μας που έχουν πληγεί περισσότερο αυτή την επταετία.
Σε αυτά πλαίσια ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα της Δημοτικής αρχής και τρίτη χρονιά πλέον θα προσφέρω τις υπηρεσίες μου, στο πλευρό του συνδημότη μου, γνωρίζοντας (κυρίως λόγω επαγγέλματος) ότι για να λάβει κάποιος μία σειρά από παροχές και επιδόματα, το βασικότερο όλων είναι η συμπλήρωση και η υποβολή φορολογικής δήλωσης.
Αυτό που αντίκρυσα την πρώτη χρονιά ήταν εφιαλτικό. Δεκάδες συνδημότες μου δεν είχαν καν την δυνατότητα να λάβουν αυτά τα πενιχρά επιδόματα που δίνει το κράτος λόγω έλλειψης συμπλήρωσης φορολογικής δήλωσης το προηγούμενο έτος. Συνδημότες μου δεν λάμβαναν απολύτως τίποτα από αυτά που δικαιούνταν γιατί δεν είχαν χρήματα για να πληρώσουν 20€ – 30€ σε έναν λογιστή να συμπληρώσει και να υποβάλλει την φορολογική τους δήλωση. Προφανώς είτε οι συνδημότες μου είχαν την ελάχιστη αξιοπρέπεια να μην παρακαλέσουν κάποιον για να υποβάλλει αφιλοκερδός την δήλωση τους, είτε δυστυχώς δεν βρήκαν ανταπόκριση.
Κάποιοι, τέτοιου είδους υπηρεσίες που ο δήμος προσφέρει τις ονομάζουν «αθέμιτο ανταγωνισμό» (λες και ο ωφελούμενος, ο οποίος τα προηγούμενα χρόνια δεν είχε καν υποβάλλει δήλωση, έχει τα χρήματα που απαιτούνται και τα στερεί από την αγορά).
Προσωπικά αυτό που καλούμαι να προσφέρω το ονομάζω αλληλεγγύη. Ούτε καν εθελοντισμό.
Αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο μου, που δοκιμάζεται βαριά και ανελέητα. Αλληλεγγύη στον συνδημότη μου που το κράτος τον άφησε στην τύχη του.
Επικροτώντας κάθε προσπάθεια βοήθειας και ανακούφισης γίνεται υπέρ των αδυνάμων, αναρωτιέμαι σε πόσο καλύτερη κοινωνία θα ζούσαμε αν όλοι μας κοιτάζαμε έστω και λίγο τον διπλανό μας και τις ανάγκες του.
Δυστυχώς έχω κουραστεί (όπως και το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας μας πιστεύω) να διαβάζω για τις ελλείψεις, τις παραλείψεις και τις αστοχίες της όποιας αρχής είτε σε τοπικό είτε σε κεντρικό επίπεδο από ασκούντες κριτική χωρίς όμως να κάνουν οτιδήποτε για την αλλαγή τους. Για την διαμόρφωση ένος άλλου πλαισίου με κεντρική εικόνα τον συνάνθρωπο μας.
Μακάρι να ακολουθήσουν πολλοί δήμοι τέτοιες πρωτοβουλίες ανεξαρτήτως ιδεολογικής προέλευσης γιατί μπροστά στις ανάγκες του διπλανού μας δεν χωρούν ιδεολογικές ταμπέλες.
