H λαμπρή καλοκαιρινή πανσέληνος έστεψε την Κυριακή 9 Ιουλίου με τον πιο προσφυή τρόπο το κλείσιμο των φετινών τεσσάρων παραστάσεων των «Ονειρωδών».
Δήμητρα Γ. Νικολοπούλου
Παρουσίασαν με εξαιρετική επιτυχία στο υπαίθριο θεατράκι του ΠΠΙΕΔ το έργο των Πελαγίας Βουτζουλίδου – Κούλη και Μαρίας Λάμπρου, «Το βαλς συνεχίζεται…Αντιγόνη Βαλάκου».
Πρόκειται για ένα πρωτότυπο έργο – αφιέρωμα στη μνήμη της μεγάλης ηθοποιού και ταυτόχρονα ύμνο στην τέχνη του θεάτρου.
Σαράντα μέλη της θεατρικής ομάδας ζωντάνεψαν επί σκηνής το αποτέλεσμα δύο ολόκληρων χρόνων άοκνης ερευνητικής και συγγραφικής δουλειάς των δημιουργών, παρασύροντας σε ένα σαγηνευτικό ταξίδι στη διαχρονική μαγεία της υποκριτικής το κοινό, που πλημμύρισε όλες τις βραδιές το θεατράκι. Συγκινητική η καθημερινή παρουσία της κας Ευγενίας Βαλάκου, η βοήθεια της οποίας υπήρξε καθοριστική για τη συγγραφή και παρουσίαση του έργου.
Και σε αυτή τους την παράσταση, την ένατη πια, οι Ονειρωδοί απέδειξαν ότι ερασιτέχνης είναι ο αφοσιωμένος εραστής της Τέχνης. Γιατί τα πάντα στη δουλειά τους υπήρξαν προσεγμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.
Ευρηματικότατο το σκηνικό, όχι μόνο αναπαράστησε πραγματικές «πόρτες ζωής» της σπουδαίας θεατρίνας, αλλά και εξυπηρέτησε άψογα τις ανάγκες μίας παράστασης σπονδυλωτής και δύσκολης, που απαιτεί ιδιαίτερη μαεστρία στη σύνθεση και την απόδοσή της.
Η επιλογή της μουσικής συνέβαλε υποβλητικά στο αισθητικό αποτέλεσμα, όπως και τα εντυπωσιακά κοστούμια, ανάμεσα στα οποία μερικά προσωπικά κομμάτια της αείμνηστης Αντιγόνης Βαλάκου.
Ακόμη πιο ευρηματικό και ευφάνταστο όμως τόσο το ίδιο το κείμενο όσο και η σκηνοθετική του τοποθέτηση. Η δημιουργός και ψυχή της ομάδας, Πελαγία Βουτζουλίδου- Κούλη και οι συνεργάτες της κατόρθωσαν μέσα από ευφυείς αναδρομές, έντεχνα δομημένες, να αφηγηθούν μια συναρπαστική αληθινή ιστορία, να χαρίσουν στιγμιότυπα από τεράστια έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, να γεννήσουν προβληματισμό και να εναρμονίσουν αριστοτεχνικά τη συγκίνηση με το γέλιο και το παρελθόν με το παρόν, πάντα όμως με τη ματιά στο μέλλον.
Γιατί για το έργο η απόδοση τιμής στη μνήμη της Αντιγόνης Βαλάκου, που υπήρξε πρότυπο ηθοποιού, ήταν μόνο η αφορμή, την οποία υπερβαίνει κατά πολύ. Τελικά πρόκειται για σπουδή και μαθητεία στην αληθινή αποστολή του ηθοποιού και την ουσιαστική σημασία του θεάτρου, που, όπως η ίδια η Βαλάκου κατέθετε, « ζητάει σάρκα, αίμα, ψυχή και χρόνο.»
Απαιτητικοί οι ρόλοι, αποδόθηκαν από όλους τους ηθοποιούς με σεβασμό, σαφές αποτέλεσμα σκληρής εργασίας και σοφής διδασκαλίας.
Από τα παλαιότερα μέλη της ομάδας ξεχώρισαν, κατά την κρίση μας, για τις ερμηνείες τους o Γιάννης Σίβογλου, η Βασιλική Κούλη, η Άνια Καστρινάκη, ο Αλέξανδρος Αντωνιάδης και ο Γιάννης Πούλιος, ενώ πειστικότατες ήταν και οι Πέγκυ Νιάρχου και Ανθούλα Βαφειαδάκη. Αποκάλυψη υπήρξαν από τα καινούρια μέλη της ομάδας η Δέσποινα Κουντούρη και ο Γιάννης Ιντζεγιάν.
Η Πελαγία Βουτζουλίδου ανέβηκε για πρώτη φορά φέτος και στη σκηνή και έδειξε στόφα τραγωδού στον μικρό αλλά χαρακτηριστικό της ρόλο. Αλλά πέρα και πάνω από το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα οι «Ονειρωδοί» μάς απέδειξαν για ακόμη μια φορά πόση δύναμη έχει το πάθος για δημιουργία, η επίμονη δουλειά, η υπομονή, η συνέπεια και κυρίως η ανιδιοτέλεια και η ειλικρινής αγάπη και συνεργασία. «Μα αυτοί είναι μια μεγάλη οικογένεια!», άκουσα από έναν θεατή μετά το τέλος μιας από τις παραστάσεις… Το πραγματικά δύσκολο και τολμηρό φετινό εγχείρημα των «Ονειρωδών» δικαίωσε, τελικά, με το παραπάνω το νεογέννητο όνομά τους.
Γιατί, όπως και οι ίδιοι δηλώνουν, όχι μόνο κάνουν όνειρα αλλά και τα τραγουδούν. Και τα ζωντανεύουν στη σκηνή.
Και τα χορεύουν.
Και κυρίως καταφέρνουν να τα μοιράζονται με γενναιοδωρία μαζί μας.
