O επί κεφαλής της ιεραρχίας του πληρώματος με εξουσία σε κάθε πρόσωπο που επιβαίνει στο πλοίο. Είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια και την ευταξία στο πλοίο. Οφείλει να κυβερνά αυτοπροσώπως το πλοίο στις επικίνδυνες περιοχές και να παίρνει όλες τις κρίσιμες αποφάσεις. Κατευθύνει κατά την κρίση του και οργανώνει την εργασία όλων των μελών του πληρώματος παρακολουθώντας ταυτόχρονα τη σωστή εκτέλεση των καθηκόντων τους.
Για παράδειγμα, μπορεί να διατάξει ακόμα και την κράτηση επιβατών που παραβαίνουν το νόμο, να αποφασίσει την απόρριψη εμπορευμάτων ή την εγκατάλειψη του πλοίου σε περίπτωση κινδύνου για τη ζωή του πληρώματος ή των επιβατών κλπ
Με λίγα λόγια, αν το καράβι πέσει στα βράχια… η ΕΥΘΥΝΗ είναι ΜΟΝΟ του #kapetanios. Ούτε των αξιωματικών, ούτε των ναυτών. Η “λέζα” της κοινωνίας για το ναυάγιο και η τιμωρία θα είναι ΟΛΗ δική του. Δικαιολογίες του καπετάνιου μετά το ναυάγιο, του τύπου: “οι αξιωματικοί μου έλεγαν αυτό ή το άλλο να κάνω” ή “οι ναύτες δεν ήθελαν αυτό να κάνουν αλλά το άλλο και σεβάστηκα την επιθυμία τους” ή “πιέστηκα μπροστά στο ενδεχόμενο απεργίας τους…” εκτός του ότι θα προκαλέσουν γέλωτα και θυμηδία στην κοινωνία, θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την θέση του #kapetanios “που βούλιαξε το καράβι” και η τιμωρία του θα είναι ακόμη μεγαλύτερη…
Αυτά…
