Άρθρο του Ν. Σερετάκη: Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας: Business as usual…
Μπροστά στη συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας, στις 7 Δεκέμβρη στην Αθήνα, η κυβέρνηση επιδίδεται σε σειρά παρεμβάσεων που αποσκοπούν στην καλλιέργεια απατηλών προσδοκιών, τις οποίες ο λαός επιβάλλεται να απορρίψει.
Το τονίζουμε αυτό γιατί υπάρχουν δύο πολύ σοβαρά ζητήματα.
Πρώτο, τα αποκαλούμενα “θετικά μέτρα”, οικονομικές, εμπορικές και άλλες συμφωνίες, που θα εξεταστούν στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας, υπαγορεύονται από τα συμφέροντα των μονοπωλίων, των μεγάλων οικονομικών ομίλων των δύο κρατών και δεν έχουν καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα, όπως έχει αποδειχθεί και από προηγούμενες παρόμοιες συμφωνίες. Το ίδιο ισχύει και για την εξέταση του προσφυγικού-μεταναστευτικού προβλήματος στο πλαίσιο της προετοιμασίας της νέας Κοινής Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας για την θωράκιση της αντιπροσφυγικής-αντιμεταναστευτικής πολιτικής και την κλιμάκωση της επίθεσης κατά των ξεριζωμένων.
Δεύτερο, η συνάντηση των Αθηνών αποτελεί μέρος του λεγόμενου “Οδικού Χάρτη” διευθέτησης των ελληνοτουρκικών διαφορών, που διαμορφώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους της Λιθουανίας τον περασμένο Ιούλη, με τη συνάντηση Μητσοτάκη -Ερνογάν, με ΝΑΤΟικές προδιαγραφές, για την συνοχή και την ενίσχυση της Νοτιοανατολικής πτέρυγας της λυκοσυμμαχίας.
Ο “Οδικός Χάρτης ο οποίος περιλαμβάνει “Πολιτικό Διάλογο”, “Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης” και τα λεγόμενα “Θετικά Μέτρα”, αποβλέπει στην δημιουργία των όρων που θα οδηγήσουν σε διμερή συμφωνία-οδυνηρό συμβιβασμό για την συνεκμετάλλευση-συνδιαχείριση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο κι ενώ οι απαράδεκτες διεκδικήσεις του τουρκικού κράτους τίθενται στο τραπέζι του “παζαριού” και περιλαμβάνουν την αμφισβήτηση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων των νησιών του Αιγαίου, την αποστρατικοποίηση τους, τον χαρακτηρισμό της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, ως τουρκικής, σε αντίθεση με τη Συνθήκη της Λοζάνης.
Πριν λίγο καιρό η κ. Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, ισχυρίστηκε ότι η “κρίση στη Μέση Ανατολή”, όπως αποκάλεσε τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού, θα επηρεάσει θετικά τον ελληνοτουρκικό διάλογο. Πιο πρόσφατα ο διευθυντής Επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας, Φαχρετίν Αλτούν θύμισε ότι “οι χώρες μας βρίσκονται στην ίδια συμμαχία” και μίλησε για ανάγκη εκατέρωθεν σεβασμού απέναντι στα “ζωτικά συμφέροντα” της κάθε πλευράς.
Μιλάμε για την “ίδια συμμαχία” του ΝΑΤΟ που από φέτος αναφέρει την Κύπρο με… συντεταγμένες και από κράτος μετατρέπεται σε χώρο, ενώ την ίδια στιγμή προχωρά η επιχείρηση αναβάθμισης του ψευδοκράτους που έγινε παρατηρητής του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών ως “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”.
Σημειώνουμε ότι στον “θετικό διάλογο” για τις διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά αξιοποιούνται ως μπούσουλας η “συμφωνία των Πρεσπών” και ακόμα περισσότερο οι προηγούμενες συμφωνίες για τον καθορισμό ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο, που προβλέπουν μειωμένα κυριαρχικά δικαιώματα για τη χώρα μας.
Θυμίζουμε ότι κάπου εντός της περιοχής που όρισε ο Τούρκος πρόεδρος ως “πολιτικά και πολιτιστικά σύνορα της Τουρκίας” και εκτείνονται “από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος της Κίνας” βρίσκεται και το Αιγαίο και η χώρα μας, αλλά και τέμνονται το Κινεζικό σχέδιο «Μία Ζώνη, ένας Δρόμος» με τον ανταγωνιστικό εμπορικό δρόμο Ευρώπης-Ινδίας (IMEC).
Το «εθνικό συμφέρον» στο οποίο αναφέρεται η κυβέρνηση, τα άλλα αστικά κόμματα, ακόμα και αστοί πολιτικοί που εκφράζουν προβληματισμούς για τις εξελίξεις, αφορά στην αναβάθμιση του ρόλου και των κερδών των ελληνικών μονοπωλίων. Αυτό βρίσκεται πίσω από την στήριξή του κράτους – δολοφόνου του Ισραήλ, από την εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και καπιταλιστική Ρωσία, στη μετατροπή όλης της χώρας σε μια απέραντη Αμερικανονατοϊκή βάση, στο παζάρεμα κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Υποστηρίζουμε τη θέση για καμία παραχώρηση κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων , καμία αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα έχουν καθορίσει.
Το συμφέρον του λαού βρίσκεται στον κοινό αγώνα των λαών Ελλάδας και Τουρκίας σε αντιπαράθεση με το ΝΑΤΟ, τις στρατηγικές επιλογές των αστικών τάξεων τους και τις κυβερνήσεις που τις υπηρετούν. Υπηρετείται από τη συμπόρευση με το ΚΚΕ για την απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις λυκοσυμμαχίες, ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης που γεννά πολέμους φτώχεια προσφυγιά, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για οικοδόμηση σχέσεων αμοιβαίου οφέλους με όλους τους λαούς της περιοχής, με την εξουσία και την οικονομία στα χέρια τους.
