Μια επαναστατική καινοτομία έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα στην κατασκευή δρόμων, προσφέροντας μια λύση που θα μπορούσε να βάλει τέλος στις λακκούβες. Ερευνητές από το Ηνωμένο Βασίλειο ανέπτυξαν ένα πρωτοποριακό είδος ασφάλτου που έχει την ικανότητα να αυτοεπιδιορθώνεται, χάρη στη χρήση ειδικής βιομάζας και ανακυκλωμένου πετρελαίου. Το νέο αυτό υλικό υπόσχεται μεγαλύτερη διάρκεια ζωής για τα οδοστρώματα, σημαντική μείωση των εξόδων συντήρησης και μεγαλύτερη φιλικότητα προς το περιβάλλον σε σύγκριση με τις παραδοσιακές μεθόδους ασφαλτόστρωσης.
Οι δρόμοι καθημερινά υφίστανται φθορά λόγω της αυξανόμενης κυκλοφορίας και των έντονων μεταβολών της θερμοκρασίας. Η άσφαλτος, που περιέχει πίσσα ως βασικό συνδετικό στοιχείο, χάνει σταδιακά την ελαστικότητά της με την πάροδο του χρόνου, οδηγώντας στην εμφάνιση μικρορωγμών. Παρότι αυτές οι ρωγμές είναι αρχικά αόρατες, αν αφεθούν χωρίς επισκευή, μπορούν να εξελιχθούν σε σοβαρές λακκούβες, προκαλώντας προβλήματα στους οδηγούς και αυξάνοντας τις ανάγκες συντήρησης.
Για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Swansea και το King’s College του Λονδίνου αξιοποίησαν την τεχνητή νοημοσύνη, αναλύοντας την αλληλεπίδραση οργανικών μορίων με την άσφαλτο. Βασιζόμενοι στις ιδιότητες φυτικών σπόρων, οι οποίοι διαθέτουν πορώδη δομή και μπορούν να απορροφούν υγρά όπως ένα σφουγγάρι, δημιούργησαν ένα καινοτόμο μείγμα. Οι σπόροι αυτοί, αφού εμποτίστηκαν με ανακυκλωμένο πετρέλαιο, ενσωματώθηκαν στο ασφαλτικό υλικό.
Όταν το οδόστρωμα υποστεί ρωγμές, το λάδι που περιέχουν οι σπόροι απελευθερώνεται και «γεμίζει» τη φθορά μέσα σε μία ώρα, κλείνοντας αποτελεσματικά τις ρωγμές πριν αυτές εξελιχθούν σε λακκούβες. Εκτός από την ικανότητα αυτοεπιδιόρθωσης, αυτή η νέα μορφή ασφάλτου προσφέρει και οικολογικά οφέλη, μειώνοντας την ανάγκη για αργό πετρέλαιο και αξιοποιώντας βιοαπόβλητα που θα κατέληγαν στα σκουπίδια.
Παρότι η έρευνα βρίσκεται ακόμα στα αρχικά της στάδια, οι επιστήμονες θεωρούν ότι η τεχνολογία αυτή έχει τεράστιες προοπτικές για τη βιωσιμότητα των υποδομών. Αν η εφαρμογή της αποδειχθεί αποτελεσματική σε πραγματικές συνθήκες, θα μπορούσε να φέρει μια επανάσταση στην οδοποιία, συμβάλλοντας σε πιο ανθεκτικούς και περιβαλλοντικά βιώσιμους δρόμους.
