Ο έγκριτος δημοσιογράφος Örsan Öymen σε ένα σημαντικό άρθρο του υποστηρίζει ότι η Μικρά Ασία αραβοποιείται.
Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Μετά από μια σύντομη ιστορική αναδρομή για τον πολιτισμό της Μικράς Ασίας , ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι το ιδεολόγημα της “εθνικής άποψης” που επικαλούνται οι Ισλαμιστές είναι στην πραγματικότητα “σουνιτική-αραβική άποψη” που είναι ξένη και δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία και το παρελθόν της Μικράς Ασίας.
Προφανώς ο αρθρογράφος μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας. Όταν τα τουρκικά φύλα έφθασαν από την Μογγολία στην Μικρά Ασία βρήκαν έναν ανεπτυγμένο πολιτισμό των γηγενών Ελλήνων, Αρμενίων , Κούρδων και άλλων λαών που κατοικούσαν στα εδάφη της. Γι αυτό τόσο οι Σελτσούκοι όσο και οι Οθωμανοί σουλτάνοι νυμφεύονταν Χριστιανές για λόγους εκπολιτισμού.
Έκτοτε οι Τούρκοι καταβάλουν προσπάθειες εκδυτικισμού και εκσυγχρονισμού. Κάποιες προσπάθειες απέδωσαν καρπούς, όπως την εποχή του σουλτάνου Μουράτ Ε΄ και του Κεμάλ. Μια μερίδα του πληθυσμού κατάφερε να εναρμονιστεί με τα δυτικά πρότυπα, η υπόλοιπη παρέμεινε πιστή στις παραδόσεις της.
Οι Νεότουρκοι στην προσπάθειά τους να ομογενοποιήσουν τον πληθυσμό και με το δόγμα “η Τουρκία ανήκει στους Τούρκους” εξόντωσε κι έδιωξε όλους τους Χριστιανικούς πληθυσμούς από τη γενέτειρά τους. Την χαριστική βολή την έδωσε η 14χρονη διακυβέρνηση του Ερντογάν. Η Τουρκία απομακρύνεται ταχύτατα από τον δυτικό κόσμο και μετατρέπεται σε αραβική χώρα.
Τσαντόρ, μαντήλες φορούσαν παλιότερα μόνον μερικές ηλικιωμένες γυναίκες. Σήμερα οι δρόμοι γέμισαν με μαύρα τσαντόρ. Τα ιεροσπουδαστήρια αυξήθηκαν με ιλιγγιώδη ρυθμούς, οι διαφημιστικές πινακίδες είναι γραμμένες στα τουρκικά και τα αραβικά.
Ακόμα και η Τραπεζούντα, όπως γράφει ο Oymen, θυμίζει Σαουδική Αραβία.
Με την αραβοποίηση εξαφανίζεται βέβαια, όλο το πολιτιστικό υπόβαθρο της Μικράς Ασίας. Αξίζει κανείς να διαβάσει το βιβλίο που έγραψε η Τουρκάλα κοινωνιολόγος Περβί Ερμπίλ με τίτλο “Η Νιόβη θρηνούσε για την Μικρά Ασία”, για να αντιληφθεί τι ήταν η περιοχή αυτή και τι έχασαν οι Τούρκοι με το διωγμό των Χριστιανών. Φυσικά, όταν γράφτηκε το βιβλίο και όταν κυκλοφόρησε στα ελληνικά δεν είχε επέλθει και η αραβοποίηση της.
Οι κοινωνίες αντιδρούν βίαια στις αλλαγές που τους επιβάλλονται άνωθεν. Οι εφημερίδες κατακλύζονται καθημερινά από εικόνες βίας εναντίον των γυναικών, των παιδιών. Οι άνθρωποι μαχαιρώνονται, μαλώνουν για ασήμαντες αφορμές. Σύμφωνα με τα στοιχεία του δικηγορικού Συλλόγου περίπου 3000 άνθρωποι δολοφονούνται ετησίως. Σε αυτές δεν συμπεριλαμβάνονται οι τρομοκρατικές επιθέσεις. Είναι συνήθως εγκλήματα πάθους, τιμής.
Ένας ψυχολόγος σε τηλεοπτική εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης αποκάλυψε ότι ένας στους τρεις πολίτες αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα.
Η εικόνα είναι ζοφερή, εκρηκτική κι επικίνδυνη.
