Άνδρες ιππότες, νοσταλγοί μια άλλης εποχής ή “μάτσο” και “ανατολίτες” σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο; Μάλλον μιλάμε απλά για εκπροσώπους του ανδρικού φύλου, που βιώνουν με διαφορετικό τρόπο την ανασφάλεια και τη δυσκολία να “βολευτούν” σε μια σχέση.
Τι λέει η έρευνα;
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιδικό Personality and Social Psychology Bulletin. Τα ευρήματά της δηλώνουν πως οι ανασφάλειες των ανδρών σε μια σχέση τους οδηγούν να υιοθετήσουν σεξιστικές συμπεριφορές. Η ίδια συμπεριφορά τους βγαίνει και από το γεγονός πως η γυναίκα πλέον εκτός από ερωτική σύντροφος, μπορεί να είναι κάλλιστα και ανταγωνιστής τους στη δουλειά και την κοινωνία γενικότερα.
Μπερδεύτηκες; Ας σε ξεμπερδέψω! Το συμπέρασμα βγήκε με τον εξής απλό τρόπο. Η καθηγήτρια ψυχολογίας Joshua Hart, επικεφαλής της έρευνας, αναζήτησε τον τύπο δέσμευσης που χαρακτηρίζει τους άνδρες και τους διέκρινε σε δύο κατηγορίες:
– Άγχος δέσμευσης: Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν εκείνοι οι άνδρες που αισθάνονται άβολα μέσα στη σχέση και δυσκολεύονται να προσαρμοστούν.
– Αποφυγή δέσμευσης: Η κατηγορία αυτή ταιριάζει με άνδρες που βιώνουν φοβία δέσμευσης, με αποτέλεσμα να την αποφεύγουν συστηματικά.
Αν ένας άντρας έχει χαμηλό σκορ και στους δύο τύπους δέσμευσης, τότε μάλλον όλα πηγαίνουν καλά. Αν πάλι όχι, εκεί ξεκινούν οι προβληματικές συμπεριφορές.
Brutal σεξιστής και σεξιστής με το “γάντι”!
Συνήθως στο μυαλό σου έχεις τη λέξη σεξιστή συνώνυμη με έναν αγενή τύπο που κάνει μια γυναίκα σκουπίδι και την θέλει… στην κουζίνα να πλένει πιάτα. Να όμως που, όπως και κάθετι στη ζωή, ο σεξισμός έχει δύο όψεις.
Από την μία λοιπόν, όπως αναφέρει η έρευνα, υπάρχουν οι επιθετικοί σεξιστές. Πρόκειται για τους άντρες που έχουν θέμα “αποφυγής δέσμευσης”. Αντιμετωπίζουν τις γυναίκες σαν “διαβολικά πλάσματα”, που μοναδικό σκοπό έχουν να κυριαρχήσουν απέναντι στους άντρες. H ανασφάλειά τους, ο φόβος πως μπορεί ένα άλλο είδος (!!!) να κυριαρχήσει στον πλανήτη και να φοράει φούστα τους κάνει επιθετικούς.
Από την άλλη όμως υπάρχουν και οι “Εθελοντές Σεξιστές” που μπορεί να σε παραπλανήσουν. Δεν είναι σεξιστές εκ πεποιθήσεως, αλλά αθεράπευτα ρομαντικοί. Όμως η εποχή των ιπποτών έχει περάσει πια και ίσως οι γυναίκες σήμερα τους τρομάζουν. Έτσι για να μπορέσουν να προστατευθούν υιοθετούν σεξιστική συμπεριφορά. Αντιμετωπίζουν μια γυναίκα με λατρεία και τρυφερότητα, όμως αυτό σημαίνει πως πιστεύουν για εκείνες πως είναι παράλληλα εύθραστες και έχουν ανάγκη “ιπποτικής”-υποστηρικτικής συμπεριφοράς. Ίσως αυτό σου ακούγεται γλυκό, όμως στη βάση του κρύβει την υποτιμητκή άποψη ενός άνδρα για μια γυναίκα. Την πεποίθηση πως εκείνη είναι ανήμπορη να επιβιώσει μόνη της.
Is this a man’s word anymore?
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω την έρευνα και αναρρωτιέμαι. Τι είναι αυτό που κάνει τους άντρες ανασφαλείς σε μια σχέση; Γιατί κάποιος να αισθάνεται απειλούμενος από μια χειραφετημένη κοπέλα ή αντίστοιχα να καταπιέζει τον ρομαντισμό του μιας και δεν υπάρχουν πλέον πύργοι και εγκλωβισμένες πριγκίπισσες;
Πόσο κακό μπορεί να προκαλέσει στον ανδρικό εγωισμό μια γυναίκα που πατά γερά στα πόδια της και θέλει να ζήσει το ρομάντζο σαν ίση προς ίσο;
Τροφή για σκέψη για όλους τους άντρες εκεί έξω. Αλλά και θέμα προς συζήτηση και για σένα… για την επόμενη φορά που θα ακουστεί από γυναικεία χείλη η ατάκα “την θέλω τη σφαλιάρα μου” ή “στην εποχή μας χάθηκαν οι ιππότες”!!
