Αγαπητοί φίλοι, πίστευα και πιστεύω ότι για να λυθούν τα περισσότερα προβλήματα μιας χώρας, θα πρέπει να ξεκινήσεις από το νηπιαγωγείο και να διαμορφώσεις σωστά μια κοινωνία μέσω μιας πραγματικής παιδείας. Θέλουμε ένα σχολείο με παιδαγωγικό χαρακτήρα, που θα προάγει τη συλλογικότητα και όχι την ατομικότητα, ένα σχολείο όπου η μόρφωση θα είναι πρωτίστως εργαλείο διαπαιδαγώγησης και διαμόρφωσης σωστών χαρακτήρων. Σοφά ο Αδαμάντιος Κοραής είχε γράψει. «Μικρότερο κακό είναι η αγραμματοσύνη, παρά η κακή και χωρίς μέθοδο εκπαίδευση. Είναι βέβαιο πως ανάμεσα στους αγράμματους ευκολότερα βρίσκει κανείς άνθρωπο ενάρετο, παρά ανάμεσα σ’ εκείνους που εκπαιδεύτηκαν χωρίς σωστή μέθοδο.»
Δυστυχώς το σημερινό σχολείο είναι ατομική υπόθεση και η παιδεία εξαρτάται από οικονομικές προϋποθέσεις. Οι μεταρρυθμίσεις είναι αποσπασματικές και χωρίς παιδαγωγική-εκπαιδευτική ουσία. Δεν υπάρχει πραγματικός σχεδιασμός. Γνώμονας είναι τι θέλει τώρα η αγορά. Άλλος σχεδιασμός για το Δημοτικό, άλλος για το Γυμνάσιο, άλλος για το Λύκειο. Σύνδεση μεταξύ τους καμία. Νέο λύκειο. Ενδοσχολικές πανελλήνιες στην 1η στη 2α και στην 3η Λυκείου, από τράπεζα θεμάτων του υπουργείου Παιδείας στο 50% των εξεταζόμενων θεμάτων. Ευνόητο, λοιπόν, ότι δημιουργείται εντονότερος αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ παιδιών που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα και μεταξύ αυτών που οι γονείς τους μπορούν να τα στείλουν στο φροντιστήριο ή στο ιδιωτικό σχολείο.
Όσον αφορά το «αδιάβλητο» αυτών των εξετάσεων: Σε ένα δημόσιο Λύκειο για τους καθηγητές θα είναι λόγος απόλυσης εάν βοηθήσουν τα παιδιά στις εξετάσεις αυτές, ενώ αντίθετα σε ένα ιδιωτικό Λύκειο θα είναι λόγος απόλυσης το ακριβώς αντίθετο. Επίσης υπάρχουν πολλά προβλήματα, που έχουν να κάνουν και με τον Δήμο.
Στα περισσότερα σχολεία δεν έγιναν ούτε επισκευές, ούτε συντήρηση. Ο «λόγος» απλός. Έλλειψη χρημάτων και προσωπικού. Δικαιολογία πάντα εύκολη…
Του Γιώργου Ανεμογιάννη
