Μια σημαντική στιγμή στη ζωή του Γλαύκου Κληρίδη ήταν η συμμετοχή του στον Β΄ Π.Π. με τα χρώματα της Διοίκησης Βομβαρδιστικών (Bomber Command) της ένδοξης Βασιλικής Αεροπορίας (Royal Air Force), στην οποία κατετάγη εθελοντικά το 1939.
Ειδικότερα, αφού ολοκλήρωσε τη σχετική εκπαίδευση, ο Κληρίδης υπηρέτησε μέχρι το 1942 ως ιπτάμενος ραδιοναυτίλος στην 115η μοίρα της RAF. Η τελευταία στάθμευε στην αεροπορική βάση Μάρχαμ και ήταν εφοδιασμένη με δικινητήρια αεροσκάφη τύπου Vickers Wellington.
Ήταν ίσως η πιο επικίνδυνη δουλειά του πολέμου: από τους 125.000 αεροπόρους της Κοινοπολιτείας που πέταξαν στην Bomber Command από το 1939 ως το 1945, όχι λιγότεροι από 55.000 ή ποσοστό 44% σκοτώθηκαν στη μάχη και πολλές χιλιάδες ακόμη αιχμαλωτίστηκαν, όπως ο Κληρίδης.
Ειδικά τα δύο πρώτα χρόνια της κορύφωσης των αεροπορικών βομβαρδισμών (1942 και 1943), όταν η Γερμανία ήταν ακόμη πολύ ισχυρή, ελάχιστα πληρώματα προλάβαιναν να συμπληρώσουν τις προβλεπόμενες από τη Bomber Command 30 αποστολές, χωρίς να καταρριφθούν στο μεταξύ!
Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της 26-7-1942, το αεροσκάφος του 23χρονου Κληρίδη απογειώθηκε μαζί με άλλα δεκατρία της ίδιας μοίρας, προκειμένου να συμμετάσχει σε έναν από τους πρώτους μεγάλους βομβαρδισμούς του Αμβούργου (από 403 συνολικά αεροσκάφη). Μετέφερε μια πολύ μεγάλη, για την εποχή, βόμβα των 1.814 κιλών.
Όμως, η αεράμυνα της γερμανικής πόλης εκείνη τη νύχτα αμύνθηκε ηρωικά. Τα πυκνά αντιαεροπορικά πυρά (Flak) έπληξαν τελικά το Wellington του Κληρίδη στο ρύγχος, με συνέπειες, μεταξύ άλλων, την αχρήστευση του αμυντικού οπλισμού και την ακούσια έκταση των σκελών του συστήματος προσγείωσης.
Ο ίδιος ο Κληρίδης χτυπήθηκε σοβαρά στο πόδι και προς στιγμή απώλεσε τις αισθήσεις του, ρίχνοντας στο δάπεδο και το καλώδιο ενδοεπικοινωνίας. Όταν λίγο μετά συνήλθε, το Wellington βρισκόταν σε έντονη βύθιση, με τον πιλότο να προσπαθεί απεγνωσμένα να το «σηκώσει». Η προσπάθεια του Κληρίδη να μιλήσει με τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος απέτυχε, καθώς δεν υπήρχε ενδοεπικοινωνία, κάτι το οποίο ο ίδιος δεν είχε συνειδητοποιήσει.
Τότε λοιπόν ο Κληρίδης, νομίζοντας πως έχουν ήδη καταρριφθεί, εγκατέλειψε επιτυχώς το αεροσκάφος και άνοιξε το αλεξίπτωτο. Στην πραγματικότητα, ο χειριστής κατάφερε και ανέκτησε τελικά τον έλεγχο σε χαμηλό ύψος, αν και λίγη ώρα αργότερα αμφότεροι οι κινητήρες έσβησαν και το Wellington κατέπεσε στη Βόρεια Θάλασσα.
Μόλις βρέθηκε στο έδαφος κοντά σε μια πόλη, ο Κληρίδης είδε τους διερχόμενους Γερμανούς να φωνάζουν «Jude» και να τον κλωτσάνε, καθώς τον εξέλαβαν για… Εβραίο. Τελικά, η παρεξήγηση λύθηκε και μεταφέρθηκε στη Βρέμη, όπου το τραύμα του χειρουργήθηκε. Ήταν πλέον αιχμάλωτος πολέμου και θα παρέμενε έως το 1945.
(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
