Ζούμε σε παράξενες εποχές όπου βασιλεύει το αγκάθι…
Δυστυχώς σε ένα χώρο όπου θα έπρεπε να κυριαρχούν η αγάπη του Χριστού η Αλήθεια και η ειλικρίνεια έχουν εγκατασταθεί σε μεγάλο βαθμό η υποκρισία, το ψεύδος και η διαπλοκή ενώ η εκκοσμίσκευση κινεί τα νήματα χωρίς πλέον να κρατά τα προσχήματα.
Γράφει ο π.Τιμόθεος Ηλιάκης “Ιερατικώς Προϊστάμενος Ι.Ναού Αγίου Κοσμά Αιτωλού Ν.Φιλαδέλφειας”
Όλα αυτά τα καταθέτω με πόνο ψυχής όμως πιστεύω πως όταν έχουμε μπροστά μας ιστορικά 
γεγονότα ο Λαός θα πρέπει να πληροφορείται την αλήθεια όσο και αν αυτή δεν είναι αρεστή σε ορισμένους.Τους τελευταίους μήνες έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια υποβαθμίσεως και απομακρύνσεως των ηλικιωμένων Ιεραρχών με την σαθρή δικαιολογία πως πρέπει να φύγουν για να μπει “νέο αίμα στην Εκκλησία που θα δώσει την ευκαιρία στους νέους να την πλησιάσουν”!
Τα παραπάνω δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με την αγιοπατερική διδασκαλία και την ιερή Παράδοση και βέβαια δεν δικαιολογούνται από κανένα απολύτως Ιερό Κανόνα .Τα παραπάνω είναι φθηνή δημαγωγία και δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.
Η νεολαία δεν ενδιαφέρεται για την ηλικία του Ιεράρχη η του παπά αλλά για το άρωμα του αγίου Πνεύματος που πρέπει να εκπέμπει η παρουσία τους μέσα στον κόσμο.Γιαυτό και οι Άγιοι Πατέρες δεν θέσπισαν Νόμο Ιερό που να προβλέπει την απομάκρυνση των Γερόντων.
Οι Γέροντες θα βάλουν την εμπειρία και οι νέοι την δύναμη κι έτσι θα ορθοποδήσει το θείο οικοδόμημα, όλα τα άλλα είναι λόγια ξένα με την εκκλησιαστική διδασκαλία και πρακτική και το μόνο που ικανοποιούν είναι η φιλοδοξία ορισμένων νεοσσών να δουν τον εαυτό τους να φιγουράρει στις αρχιερατικές πασαρέλες των πανηγυριών.
Στα παραπάνω υπάρχει αντίλογος σεβαστός.Πολλοί λένε πως υπάρχουν Ιεράρχες που δεν μπορούν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους με αποτέλεσμα το περιβάλλον τους να λυμαίνεται την Μητρόπολη και οι ίδιοι να ξευτιλίζονται στα τέλη της ζωής τους.Την λύση στο παραπάνω πρόβλημα την δίνει η σοφή πρακτική της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως που αντί να απομακρύνει προάγει τους ασθενείς Αρχιερείς δίνοντας σε αυτούς τον τίτλο μιας πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Μητροπόλεως με όλα τα δικαιώματα ενός εν ενεργεία Μητροπολίτου αλλά χωρίς Μητρόπολη και με εξασφαλισμένο τον αξιοπρεπή τρόπο διαβιώσεώς τους.
Δεν είναι δυνατόν η παρουσία ενός Επισκόπου στην Μητρόπολή του να εξαρτάται από την γνώμη 
του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας ,ούτε να απομακρύνονται Αρχιερείς βάσει κάποιας διατάξεως ενός Νόμου του Κράτους και βέβαια η αξιοπρεπής διαβίωση δεν απορρέει από την εντολή στον Διάδοχο “να αναλάβει τον πολιό Ιεράρχη και να τον περιθάλψει με αγάπη και στοργή” ! Πριν από λίγες ημέρες το θέμα ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα ύστερα από μια απόφαση της Ιεράς Συνόδου που έλεγε:
“Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ομοφώνως αποφάσισε, βάσει του άρθρου 34, παρ. 3 και 4 του Νόμου 590/1977 «Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος», την ενεργοποίηση της διαδικασίας αποστολής Επιτροπής στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Κωνσταντίνο, για να κρίνει την ικανότητά του να διαποιμαίνει την Ιερά Μητρόπολή του.”
Ας δούμε εν συντομία το ιστορικό αλλά και το παρασκήνιο αυτής της αποφάσεως:
Ο Σεβασμιώτατος κ.Κωνσταντίνος είχε περί τα τέλη του περασμένου Νοεμβρίου ένα ατύχημα που στον καθ ένα μπορεί να συμβεί, έπεσε στις σκάλες του σπιτιού του και έπαθε κάταγμα στο αριστερό πόδι. Νοσηλεύτηκε, υπέστη χειρουργείο αλλά στην πορεία της ανάρρωσης διαπιστώθηκε ότι το πόδι δεν είχε καλά “κολλήσει ” και θα έπρεπε να υποστεί και πάλι την δοκιμασία του χειρουργείου ταυτόχρονα με την θεραπευτική αγωγή που ακολουθούσε για ένα χρόνιο πρόβλημα στα μάτια που επιδεινώθηκε από την πτώση του αλλά ανταποκρινόνταν πλήρως στην θεραπευτική αγωγή με θεαματικά αποτελέσματα. Παραταύτα ο Σεβασμιώτατος ασκούσε κανονικά τα καθήκοντά του βοηθούμενος υπό του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου και των στενών του Συνεργατών.
Ενώ λοιπόν βρισκόταν σε αυτό το στάδιο δέχθηκε την επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου που θέλησε να πληροφορηθεί για τις εξελίξεις στην πορεία της υγείας του Σεβασμιωτάτου, ο οποίος πάντα ήταν στο πλευρό του κ.Ιερωνύμου από την εποχή που ήταν Μητροπολίτης Θηβών με τα γνωστά προβλήματα που αντιμετώπισε, λίγο πριν την εκλογή του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.
Η συνάντηση έγινε σε “αδελφικό” κλίμα και ο Μακαριώτατος δεν παρέλειψε να αναφερθεί στα δικά 
του παρόμοια προβλήματα από τα δύο σχετικά ατυχήματα που είχε πρόσφατα. Στην συνέχεια ευχήθηκε καλή και σύντομη ανάρρωση στον Μητροπολίτη και αναχώρησε.Την επομένη κατά την Συνεδρία της Ι.Συνόδου,που συνήθως είναι τυπική λόγω της λήξεως της θητείας της, έφερε ο ίδιος το θέμα προς συζήτηση και ζήτησε την ενεργοποίηση του σχετικού Νόμου.
Έπρεπε να γίνει τότε γιατί η πλειοψηφία ήταν δική του ,αν το κρατούσε για την επόμενη σύνθεση της Συνόδου το θέμα δεν θα περνούσε, όπως δεν πέρασε για τους άλλους Μητροπολίτες που είναι στο “στόχαστρο”. Δεν θα ήταν πιο γενναίο αν στην συνάντηση του με το κ.Κωνσταντίνο ζητούσε την παραίτησή του, αν ευθέως του έλεγε την αλήθεια των προθέσεών του;Αυτός είναι και ο λόγος της πικρίας μας κανένας άλλος.
Ο Μητροπολίτης κ.Κωνσταντίνος δεν ήταν “γαντζωμένος στον Θρόνο του ήταν, κυριολεκτικά… γαντζωμένος στην εργασία του.
Σαράντα ολόκληρα χρόνια στην Μητρόπολη Ν.Ιωνίας, είκοσι ως Πρωτοσύγκελλος και είκοσι ως Μητροπολίτης ΔΕΝ απουσίασε ούτε μία ημέρα από το Γραφείο του και αυτό το καταθέτω υπεύθυνα γιατί διετέλεσα και Διακονός του και Πρωτοσυγκελλός του. Ας μας πουν έστω και ένα από τους νέους Μητροπολίτες που κάνει το ίδιο ..έστω και έναν..
Δεν μας πικραίνει η φυγή τόσο όσο μας πικραίνει ο τρόπος. Δεν αντιμετωπίζουν έτσι έναν Ιεράρχη που λευκάνθηκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας, που Διακόνησε στα Βασιλικά Ανάκτορα, στην Βόρειο Ελλάδα, στην προσφυγούπολη της Ν.Ιωνίας αφήνοντας παντού φήμη αγαθή και έργο σεβαστό. Δεν αντιμετωπίζουν έτσι έναν Ανθρωπο που βρίσκεται σε ανάρρωση, δεν αντιμετωπίζουν έτσι έναν Ευεργέτη…
Αμέσως μετά την εν πολλοίς άκομψη ανακοίνωση της Συνοδικής αποφάσεως οι αντιδράσεις ήταν αναμενόμενες με πρώτη αυτή των Ιερέων της Μητροπόλεως που έσπευσαν με υπόμνημά τους προς την Ιερά Σύνοδο να ζητήσουν ανάκληση της αποφάσεως για να υποστούν τον χλευασμό από τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια πως εκτελούν” διατεταγμένη υπηρεσία”!!!
Ο Μητροπολίτης κ.Κωνσταντίνος αντιμετώπισε με αξιοπρέπεια την προσβολή και ύστερα από σκέψη και προσευχή πήρε την ηρωική απόφαση να αποχωρήσει. Την απόφαση την έλαβε μόνος του και ΔΕΝ έπαιξε κανένα “καταλυτικό ρόλο” η τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με Ιεράρχη νησιώτικης Μητροπόλεως,όπως έσπευσε ο ίδιος ο νησιώτης Ιεράρχης να διαρρεύσει σε φίλους του δημοσιογράφους! Η παραίτηση έγινε όπως ήταν αναμενόμενο αποδεκτή, ο δρόμος για τον “εκλεκτό”, που τον γνωρίζει όλη η Ορθόδοξος Εκκλησία εδώ και μήνες άνοιξε, δεν μένει παρά μόνο η τυπική έγκριση της επιλογής από την Ιεραρχία και όλα θα είναι ωραία και καλά στην αυλή της αγίας Φιλοθέης…
Όμως το άδικο δεν το ευλογεί ο Θεός όσο κι αν προσπαθούμε εμείς να το ντύσουμε με τον μανδύα του δικαίου. Η παραίτηση υποβλήθηκε υπό το κράτος αφόρητης ψυχολογικής βίας και ο ιστορικός του μέλλοντος θα κρίνει την Κανονικότητά της. Παραθέτω στην συνέχεια την σχετική ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου για να σχολιάσω μόνο την τελευταία παράγραφο:
“Εν συνεχεία η Διαρκής Ιερά Σύνοδος έκανε αποδεκτή την παραίτηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Κωνσταντίνου εκ της Ιεράς Μητροπόλεως αυτού, η οποία υπεβλήθη στην Ιερά Σύνοδο σήμερα. Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας θα ορισθή μετά την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος.Η Εκκλησία της Ελλάδος απευθύνει και εκφράζει τον έπαινό Της προς τον Σεβασμιώτατο κ. Κωνσταντίνο για την μακρά διακονία του στην Εκκλησία. Επίσης αποφάσισε να δοθεί εντολή στον διάδοχό του να αναλάβει τον πολιό Ιεράρχη και να τον περιθάλψει με φροντίδα και στοργή.”
Άγιοι Πατέρες σας ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια και το ενδιαφέρον σας για το μέλλον του Μητροπολίτη μας. Θα θέλαμε όμως να σας πούμε πως ο Επίσκοπος και Πατέρας μας ΔΕΝ έχει την ανάγκη της “στοργής” της “φροντίδας” και της “περιθάλψεως” του διαδόχου του. Αυτά για να γίνουν πράξη δεν χρειάζεται “εντολή” αλλά πηγαία και ειλικρινής αγάπη.Τον Διάδοχο θα τον δεχθούμε με σεβασμό σαν Μητροπολίτη και Προϊστάμενό μας. Πατέρας μας όμως θα είναι όσο ο Θεός το επιτρέπει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ κι εμείς έχουμε διδαχθεί πως τον Πατέρα τον φροντίζεις με στοργή και αγάπη χωρίς ιδιοτέλεια, πολύ δε περισσότερο όταν δεν έχει εξουσία. Αυτήν την αγάπη άγιοι Πατέρες σας ευχόμεθα να βιώσετε όταν θα έρθει και η δική σας η σειρά.
Με σεβασμό
π.Τιμόθεος Ηλιάκης
Ιερατικώς Προϊστάμενος Ι.Ναού Αγίου Κοσμά Αιτωλού Ν.Φιλαδέλφειας
